Submodalności: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
zmiana nazwy szablonu (integruj => integrowanie, test |
m drobne merytoryczne |
||
| Linia 5: | Linia 5: | ||
* słuchowe (ton, rytm, barwa) |
* słuchowe (ton, rytm, barwa) |
||
* dotykowe (siła, długość, powierzchnia) |
* dotykowe (siła, długość, powierzchnia) |
||
*dialogu wewnętrznego |
|||
W [[Programowanie neurolingwistyczne|NLP]] utrzymuje się, że submodalności pełnią funkcjonalną rolę, tj. emocje, związane z nimi wspomnienia i odczucia percepcji (np. "ważność") są przedkładane świadomości za pomocą nieświadomej części umysłu, wraz z myślami i wspomnieniami. [[Metafora]] "dystansować się" jest w tym przypadku brana dosłownie, gdyż umysłowa reprezentacja czegoś mało ważnego jest "bardziej oddalona", niż czegoś ważnego. Celem do zrozumienia siły i funkcjonalności tych cech przekazu, jest uświadomienie pewnych krytycznych wartości, indywidualnych dla każdego człowieka. Poważna zmiana mentalna wymaga prawidłowego odczytu sygnałów świadczących o używanym systemie reprezentacji, dzięki czemu użycie submodalności w terapii będzie właściwe (preferowane). Niestety, z racji nieścisłych metod takiego odbioru, wykrycie odpowiednich sygnałów leży ciągle w rękach terapeuty. |
W [[Programowanie neurolingwistyczne|NLP]] utrzymuje się, że submodalności pełnią funkcjonalną rolę, tj. emocje, związane z nimi wspomnienia i odczucia percepcji (np. "ważność") są przedkładane świadomości za pomocą nieświadomej części umysłu, wraz z myślami i wspomnieniami. [[Metafora]] "dystansować się" jest w tym przypadku brana dosłownie, gdyż umysłowa reprezentacja czegoś mało ważnego jest "bardziej oddalona", niż czegoś ważnego. Celem do zrozumienia siły i funkcjonalności tych cech przekazu, jest uświadomienie pewnych krytycznych wartości, indywidualnych dla każdego człowieka. Poważna zmiana mentalna wymaga prawidłowego odczytu sygnałów świadczących o używanym systemie reprezentacji, dzięki czemu użycie submodalności w terapii będzie właściwe (preferowane). Niestety, z racji nieścisłych metod takiego odbioru, wykrycie odpowiednich sygnałów leży ciągle w rękach terapeuty. |
||
Wersja z 09:11, 26 lut 2021
Submodalności – w programowaniu neurolingwistycznym cechy form lub struktur (bardziej niż treści) odebranych w przekazie komunikacyjnym za pomocą systemu reprezentacji (zmysłu). Przykładowo niezależnie od treści, zarówno zewnętrzne jak i umysłowe obrazy (reprezentacje) jakiegokolwiek rodzaju mogą mieć dowolny rozmiar, kształt, kolor czy stan. Te właściwości nazywane są właśnie submodalnościami i regulują w psychologii behawioralnej formy budowane w głowie pacjenta/klienta w celu odpowiedniego operowania subiektywnym doświadczeniem (asocjacji, dysocjacji itp.). Istnieją kategorie submodalności w zależności od użytego systemu reprezentacji:
- wzrokowe (kolor, odległość, wielkość)
- słuchowe (ton, rytm, barwa)
- dotykowe (siła, długość, powierzchnia)
- dialogu wewnętrznego
W NLP utrzymuje się, że submodalności pełnią funkcjonalną rolę, tj. emocje, związane z nimi wspomnienia i odczucia percepcji (np. "ważność") są przedkładane świadomości za pomocą nieświadomej części umysłu, wraz z myślami i wspomnieniami. Metafora "dystansować się" jest w tym przypadku brana dosłownie, gdyż umysłowa reprezentacja czegoś mało ważnego jest "bardziej oddalona", niż czegoś ważnego. Celem do zrozumienia siły i funkcjonalności tych cech przekazu, jest uświadomienie pewnych krytycznych wartości, indywidualnych dla każdego człowieka. Poważna zmiana mentalna wymaga prawidłowego odczytu sygnałów świadczących o używanym systemie reprezentacji, dzięki czemu użycie submodalności w terapii będzie właściwe (preferowane). Niestety, z racji nieścisłych metod takiego odbioru, wykrycie odpowiednich sygnałów leży ciągle w rękach terapeuty.
Pomimo tego, submodalności są w metodyce NLP uważane za kluczową formę wartościowego wejrzenia w subiektywne doświadczenie. Dzięki submodalnościom istnieje duże prawdopodobieństwo zlokalizowania przyczyn nieścisłości komunikacyjnych oraz odpowiednie zareagowanie.
Bibliografia
- Dilts Robert T., Bandler Richard, Grinder John, DeLozier Judith, NLP. Studium struktury subiektywnych doświadczeń, Onepress, Gliwice 2006.
- Robbins Anthony, Obudź w sobie olbrzyma, Studio Emka, Warszawa 1996.