Aiguilles d’Arves: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
m →‎Linki zewnętrzne: drobne redakcyjne
Znacznik: Edytor kodu źródłowego 2017
WP:SK+Bn, drobne redakcyjne
Linia 13: Linia 13:
|commons =
|commons =
}}
}}
'''Aiguilles d’Arves''' ([[język francuski|fr.]] ''Aiguilles d’Arves'') – [[góra]] [[Masyw Arves|masywu Arves]], na południe od [[Maurienne]]. Mająca 3514 metrów góra, składająca się z trzech osobnych szczytów. Jest najwyższym punktem masywu i znajduje się na granicy [[Departament (Francja)|departamentów]] [[Sabaudia (departament)|Sabaudia]] i [[Alpy Wysokie|Alp Wysokich]].
'''Aiguilles d’Arves''' – [[góra]] [[Masyw Arves|masywu Arves]], na południe od [[Maurienne]]. Mająca 3514 metrów góra, składająca się z trzech osobnych szczytów. Jest najwyższym punktem masywu i znajduje się na granicy [[Departament (Francja)|departamentów]] [[Sabaudia (departament)|Sabaudia]] i [[Alpy Wysokie|Alp Wysokich]].


== Położenie ==
== Położenie ==
Linia 19: Linia 19:


== Historia ==
== Historia ==
Centralny szczyt Aiguilles d’Arves został po raz pierwszy zdobyty przez braci Pierre'a Alexisa i Benoît Nicolasa Magnina z pobliskiego [[Saint-Michel-de-Maurienne]] 2 września 1839 roku. Jako dowód zbudowali oni kopiec i zostawili dwie sardyńskie monety pod skałą na szczycie<ref name="Aiguilles d’Arves">{{cytuj stronę |url = https://books.google.de/books?id=Aj06AQAAIAAJ&pg=PA165&lpg=PA165&redir_esc=y|tytuł = The Alpine Journal|nazwisko = Magnin|imię = Benoît Nicolas|opublikowany = books.google.de|data = |data dostępu = 1895|język = en}}</ref>.
Centralny szczyt Aiguilles d’Arves został po raz pierwszy zdobyty przez braci Pierre’a Alexisa i Benoît Nicolasa Magnina z pobliskiego [[Saint-Michel-de-Maurienne]] 2 września 1839 roku. Jako dowód zbudowali oni kopiec i zostawili dwie sardyńskie monety pod skałą na szczycie<ref name="Aiguilles d'Arves">{{cytuj stronę |url = https://books.google.de/books?id=Aj06AQAAIAAJ&pg=PA165&lpg=PA165&redir_esc=y |tytuł = The Alpine Journal |nazwisko = Magnin |imię = Benoît Nicolas |opublikowany = books.google.de |data = |język = en |data dostępu = 1895}}</ref>.


Południowy szczyt po raz pierwszy zdobyli szwajcarscy przewodnicy górscy, [[Christian Almer|Christian]] i Ulrich Almer oraz ich amerykański klient, [[W.A.B. Coolidge]] z [[Nowy Jork|Nowego Jorku]]. W latach 70 i 80 XIX wieku Coolidge dokonywał pierwszych wejść na szczyty, szczególnie w [[Alpy Delfinackie|Alpach Delfinackich]]. Wcześniej ta sama grupa wspięła się na ''L'Auguille Centrale'', w 1874. Na szczycie znaleźli kopiec zbudowany przez braci Magninów, ale przypisali go ''legendarnemu łowcy [[Kozica północna|kozic]]''. Dzień po zdobyciu ''L'Aiguille Meridionale'', w 1878 Benoît Magnin poinformował ich o swoim wejściu, które miało miejsce 39 lat wcześniej<ref name="Aiguilles d’Arves"/>.
Południowy szczyt po raz pierwszy zdobyli szwajcarscy przewodnicy górscy, [[Christian Almer|Christian]] i Ulrich Almer oraz ich amerykański klient, [[W.A.B. Coolidge]] z [[Nowy Jork|Nowego Jorku]]. W latach 70 i 80 XIX wieku Coolidge dokonywał pierwszych wejść na szczyty, szczególnie w [[Alpy Delfinackie|Alpach Delfinackich]]. Wcześniej ta sama grupa wspięła się na ''L’Auguille Centrale'', w 1874. Na szczycie znaleźli kopiec zbudowany przez braci Magninów, ale przypisali go ''legendarnemu łowcy [[Kozica północna|kozic]]''. Dzień po zdobyciu ''L’Aiguille Meridionale'', w 1878 Benoît Magnin poinformował ich o swoim wejściu, które miało miejsce 39 lat wcześniej<ref name="Aiguilles d'Arves" />.


== Geografia ==
== Geografia ==
Linia 43: Linia 43:
| Pierre Alexis i Benoît Nicolas Magnin, w 1839
| Pierre Alexis i Benoît Nicolas Magnin, w 1839
|-
|-
| ''L’Aiguille Septentrionale'', ''Bec Nord''
| ''L’Aiguille Septentrionale'', ''Bec Nord''
| Igła północna
| Igła północna
| 3364 m
| 3364 m

Wersja z 23:28, 12 cze 2021

Aiguilles d’Arves
Ilustracja
Igły z Arves, widziane z płaskowyżu Cerces. Od lewej do prawej: Southern Needle, Central Needle i Northern Needle
Państwo

Francja Francja, Sabaudia

Położenie

Sabaudia

Pasmo

Massif des Arves↗

Wysokość

3514 m n.p.m.

Położenie na mapie Francji
Mapa konturowa Francji, po prawej nieco na dole znajduje się czarny trójkącik z opisem „Aiguilles d’Arves”
45°07′23″N 6°20′04″E/45,123056 6,334444
Multimedia w Wikimedia Commons

Aiguilles d’Arves – góra masywu Arves, na południe od Maurienne. Mająca 3514 metrów góra, składająca się z trzech osobnych szczytów. Jest najwyższym punktem masywu i znajduje się na granicy departamentów Sabaudia i Alp Wysokich.

Położenie

Szczyt igieł Arves, położony około pięćdziesięciu kilometrów na wschód od Grenoble, w masywie Arves, należy do dorzecza Maurienne i oddziela doliny Arvan na zachodzie i Valloirette na wschodzie. Jedynie południowa igła okrywa basen Oisans.

Historia

Centralny szczyt Aiguilles d’Arves został po raz pierwszy zdobyty przez braci Pierre’a Alexisa i Benoît Nicolasa Magnina z pobliskiego Saint-Michel-de-Maurienne 2 września 1839 roku. Jako dowód zbudowali oni kopiec i zostawili dwie sardyńskie monety pod skałą na szczycie[1].

Południowy szczyt po raz pierwszy zdobyli szwajcarscy przewodnicy górscy, Christian i Ulrich Almer oraz ich amerykański klient, W.A.B. Coolidge z Nowego Jorku. W latach 70 i 80 XIX wieku Coolidge dokonywał pierwszych wejść na szczyty, szczególnie w Alpach Delfinackich. Wcześniej ta sama grupa wspięła się na L’Auguille Centrale, w 1874. Na szczycie znaleźli kopiec zbudowany przez braci Magninów, ale przypisali go legendarnemu łowcy kozic. Dzień po zdobyciu L’Aiguille Meridionale, w 1878 Benoît Magnin poinformował ich o swoim wejściu, które miało miejsce 39 lat wcześniej[1].

Geografia

„Zły krok” na Aiguille Méridionale d’Arves pokazuje Ludwiga Purtschellera i Karla Blodiga. Ilustracja: E.Compton, 1895

Szczyty tworzące Aiguilles d’Arves.

Nazwa Tłumaczenie Wysokość Pierwsze wejście
L’Aiguille Meridionale Igła południowa 3514 m Ojciec i syn Almer i W.A.B. Coolidge, 22 lipca 1878
L’Auguille Centrale Igła centralna 3513 m Pierre Alexis i Benoît Nicolas Magnin, w 1839
L’Aiguille Septentrionale, Bec Nord Igła północna 3364 m Coolidge, ojciec i syn Almer, 23 lipca 1878
L’Aiguille Septentrionale, Bec Sud Igła północna 3358 m Margaret Brevoort, Coolidge, ojciec i syn Almer, w 1873
  • Aiguille Septentrionale jest również nazywany Tête de Chat (Cat Head).

Przypisy

  1. ↑ a b Benoît Nicolas Magnin: The Alpine Journal. books.google.de. [dostęp 1895]. (ang.).

Linki zewnętrzne

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Aiguilles_d’Arves&oldid=63670179”