Władimir Paszkow: Różnice pomiędzy wersjami

Władimir Paszkow
Владимир Игоревич Пашков
Data i miejsce urodzenia	4 lutego 1961 ; Brack
	Premier Donieckiej Republiki Ludowej
Okres	od 6 lutego 2020; do nadal
Poprzednik	Aleksandr Ananczenko
	Multimedia w Wikimedia Commons

Przeglądaj historię interaktywnie

[wersja przejrzana]

← poprzednia edycja następna edycja →

Usunięta treść Dodana treść

WizualnieWikikod

Jednokolumnowy

Wersja z 15:25, 17 wrz 2021

Władimir Igoriewicz Paszkow (ros. Владимир Игоревич Пашков; ur. 4 lutego 1961 w Bracku) – rosyjski polityk, przedsiębiorca i wojskowy, od 6 lutego 2020 premier Donieckiej Republiki Ludowej.

Życiorys

Syn Igora Paszkowa, jednego z budowniczych elektrowni w Bracku. Przez trzy lata studiował w Irkuckim Instytucie Politechnicznym, następnie przeniósł się do Pacyficznego Instytutu Marynarki Wojennej im. S. Makarowa, który ukończył w 1985. Od 1985 do 1993 służył w marynarce, m.in. w łodziach podwodnych, dochodząc do rangi kapitana III klasy. Następnie powrócił do Bracka, gdzie na miejscowej uczelni ukończył ekonomię i zarządzanie przedsiębiorstwem. Od 1993 do 2002 pracował w administracji miejskiej Bracka, będąc m.in. szefem departamentu i zastępcą burmistrza (2005–2006), później zatrudniony m.in. w administracji obwodu irkuckiego. Obejmował stanowiska zastępcy gubernatora tego obwodu (2008, 2012–2014), ministra rozwoju, edukacji, pracy i nauki w rządzie lokalnym (2008–2012) oraz pierwszego wicepremiera obwodu irkuckiego (2010–2012)^[1].

W lutym 2014 odszedł z władz obwodowych, zajmując się działalnością biznesową. Został właścicielem kilku przedsiębiorstw, które przejęły kontrolę nad znacjonalizowanymi firmami metalurgicznymi i górniczymi w Ługańskiej i Donieckiej Republice Ludowej. Podjął też współpracę z koncernem Rosnieft oraz oligarchą Serhijem Kurczenko. Objął funkcję prezesa funduszu mającego wspierać inicjatywy humanitarne oskarżanego przez ukraińskie służby o finansowanie separatystów w tym regionie^[2]^[3]. W 2018 objęty sankcjami amerykańskiego Departamentu Skarbu^[4]. Związany z Komunistyczną Partią Donbaskiej Republiki Ludowej. W kwietniu 2019 został wicepremierem rządu Donieckiej Republiki Ludowej, odpowiedzialnym za sprawy ekonomiczno-społeczne (zastąpił Igora Martynowa)^[5]^[6]. 6 lutego 2020 objął fotel premiera DRL w miejsce Aleksandra Ananczenki^[3].

Przypisy

↑ Пашков Владимир Игоревич. imenabratska.ru. [dostęp 2021-09-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (28 października 2020)]. (ros.).
↑ Media: the Ukrainian factories seized in the Donbas are managed by the former governor of Russia’s Irkutsk region. uawire.org, 7 maja 2017. [dostęp 2021-09-17]. (ang.).
↑ ^a ^b Russia installs former top Siberian official as prime minister of proxy Donbas republic. khpg.org, 7 lutego 2020. [dostęp 2021-09-16]. (ang.).
↑ Treasury Sanctions Additional Individuals and Entities in Connection with the Conflict in Ukraine and Russia’s Occupation of Crimea. treasury.gov, 28 stycznia 2018. [dostęp 2021-09-17]. (ang.).
↑ "Сколько еще мы будем отдуваться за Крым?" В Донбассе не заметили выборы. svoboda.org. [dostęp 2021-09-17]. (ros.).
↑ Пашков Владимир Игоревич Источник: https://pravdnr.ru/government/416/. pravdadnr.ru. [dostęp 2021-09-17]. (ros.).

[ib-1] Пашков Владимир Игоревич. imenabratska.ru. [dostęp 2021-09-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (28 października 2020)]. (ros.).

[uawire-2] Media: the Ukrainian factories seized in the Donbas are managed by the former governor of Russia’s Irkutsk region. uawire.org, 7 maja 2017. [dostęp 2021-09-17]. (ang.).

[khpg-3] Russia installs former top Siberian official as prime minister of proxy Donbas republic. khpg.org, 7 lutego 2020. [dostęp 2021-09-16]. (ang.).

[treasury-4] Treasury Sanctions Additional Individuals and Entities in Connection with the Conflict in Ukraine and Russia’s Occupation of Crimea. treasury.gov, 28 stycznia 2018. [dostęp 2021-09-17]. (ang.).

[svoboda-5] "Сколько еще мы будем отдуваться за Крым?" В Донбассе не заметили выборы. svoboda.org. [dostęp 2021-09-17]. (ros.).

[pravdadnr-6] Пашков Владимир Игоревич Источник: https://pravdnr.ru/government/416/. pravdadnr.ru. [dostęp 2021-09-17]. (ros.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

@@ Linia 25: / Linia 25: @@
 Syn Igora Paszkowa, jednego z budowniczych elektrowni w Bracku. Przez trzy lata studiował w Irkuckim Instytucie Politechnicznym, następnie przeniósł się do [[Pacyficzny Instytut Marynarki Wojennej im. S. Makarowa|Pacyficznego Instytutu Marynarki Wojennej im. S. Makarowa]], który ukończył w 1985. Od 1985 do 1993 służył w marynarce, m.in. w łodziach podwodnych, dochodząc do rangi kapitana III klasy. Następnie powrócił do Bracka, gdzie na miejscowej uczelni ukończył ekonomię i zarządzanie przedsiębiorstwem. Od 1993 do 2002 pracował w administracji miejskiej Bracka, będąc m.in. szefem departamentu i zastępcą burmistrza (2005–2006), później zatrudniony m.in. w administracji [[obwód irkucki|obwodu irkuckiego]]. Obejmował stanowiska zastępcy gubernatora tego obwodu (2008, 2012–2014), ministra rozwoju, edukacji, pracy i nauki w rządzie lokalnym (2008–2012) oraz pierwszego wicepremiera obwodu irkuckiego (2010–2012){{r|ib}}.
-W lutym 2014 odszedł z władz obwodowych, zajmując się działalnością biznesową. Został właścicielem kilku przedsiębiorstw, które przejęły kontrolę nad znacjonalizowanymi firmami metalurgicznymi i górniczymi w [[Ługańska Republika Ludowa|Ługańskiej]] i Donieckiej Republice Ludowej. Podjął też współpracę z koncernem [[Rosnieft]] oraz oligarchą [[Serhij Kurczenko|Serhijem Kurczenko]]. Objął funkcję prezesa funduszu mającego wspierać inicjatywy humanitarne oskarżanego przez ukraińskie służby o finansowanie separatystów w tym regionie{{r|uawire|khpg}}. W 2018 objęty sankcjami amerykańskiego [[Departament Skarbu Stanów Zjednoczonych|Departamentu Skarbu]]{{r|treasury}}. W kwietniu 2019 został wicepremierem rządu Donieckiej Republiki Ludowej, odpowiedzialnym za sprawy ekonomiczno-społeczne (zastąpił [[Igor Martynow|Igora Martynowa]]{{r|svoboda|pravdadnr}}. 6 lutego 2020 objął fotel premiera DRL w miejsce [[Aleksandr Ananczenko|Aleksandra Ananczenki]]{{r|khpg}}.
+W lutym 2014 odszedł z władz obwodowych, zajmując się działalnością biznesową. Został właścicielem kilku przedsiębiorstw, które przejęły kontrolę nad znacjonalizowanymi firmami metalurgicznymi i górniczymi w [[Ługańska Republika Ludowa|Ługańskiej]] i Donieckiej Republice Ludowej. Podjął też współpracę z koncernem [[Rosnieft]] oraz oligarchą [[Serhij Kurczenko|Serhijem Kurczenko]]. Objął funkcję prezesa funduszu mającego wspierać inicjatywy humanitarne oskarżanego przez ukraińskie służby o finansowanie separatystów w tym regionie{{r|uawire|khpg}}. W 2018 objęty sankcjami amerykańskiego [[Departament Skarbu Stanów Zjednoczonych|Departamentu Skarbu]]{{r|treasury}}. Związany z Komunistyczną Partią Donbaskiej Republiki Ludowej. W kwietniu 2019 został wicepremierem rządu Donieckiej Republiki Ludowej, odpowiedzialnym za sprawy ekonomiczno-społeczne (zastąpił [[Igor Martynow|Igora Martynowa]]){{r|svoboda|pravdadnr}}. 6 lutego 2020 objął fotel premiera DRL w miejsce [[Aleksandr Ananczenko|Aleksandra Ananczenki]]{{r|khpg}}.
 == Przypisy ==