René Bonino: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m naprawa martwego linku
Rescuing 2 sources and tagging 0 as dead.) #IABot (v2.0.8.2
Linia 33: Linia 33:
Pierwszy start na igrzyskach olimpijskich zanotował w [[Letnie Igrzyska Olimpijskie 1952|Helsinkach w 1952]]. W [[bieg na 100 metrów|biegu na 100 metrów]] odpadł w eliminacjach, natomiast wspólnie z [[Alain Porthault|Alainem Porthaultem]], [[Étienne Bally|Étienne'em Ballym]] oraz [[Yves Camus|Yves’em Camusem]] awansował do finału [[sztafeta 4 × 100 metrów|biegu sztafetowego 4&nbsp;×&nbsp;100&nbsp;metrów]], w którym reprezentacja Francji zajęła 5. miejsce<ref name="ol"/>.
Pierwszy start na igrzyskach olimpijskich zanotował w [[Letnie Igrzyska Olimpijskie 1952|Helsinkach w 1952]]. W [[bieg na 100 metrów|biegu na 100 metrów]] odpadł w eliminacjach, natomiast wspólnie z [[Alain Porthault|Alainem Porthaultem]], [[Étienne Bally|Étienne'em Ballym]] oraz [[Yves Camus|Yves’em Camusem]] awansował do finału [[sztafeta 4 × 100 metrów|biegu sztafetowego 4&nbsp;×&nbsp;100&nbsp;metrów]], w którym reprezentacja Francji zajęła 5. miejsce<ref name="ol"/>.


Zdobył tytuł wicemistrzowski w biegu na 100 metrów na [[Mistrzostwa Europy w Lekkoatletyce 1954|mistrzostwach Europy w 1954]] w Bernie, przegrywając jedynie z [[Heinz Fütterer|Heinzem Füttererem]] z RFN, a wyprzedzając Brytyjczyka [[George Ellis (lekkoatleta)|George’a Elisa]], a sztafeta 4&nbsp;×&nbsp;100&nbsp;metrów z jego udziałem odpadła w eliminacjach<ref>{{Cytuj| url = https://web.archive.org/web/20190914210408/http://www.european-athletics.org/mm/Document/EventsMeetings/General/01/28/48/10/LAEM18_STATISTICS_HANDBOOK_A4_RZ_English.pdf | tytuł = Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook | opublikowany = [[European Athletics]] | s = 502–503, 506 | data dostępu = 2020-02-18 | język = en}}</ref>. Zajął 4. miejsce w biegu na 100 metrów na [[Igrzyska Śródziemnomorskie 1955|igrzyskach śródziemnomorskich w 1955]] w Barcelonie<ref>{{Cytuj| url =http://cdm.athle.com/upload/ssites/001059/jeux%20mediterraneens/annee26092018.pdf | tytuł = Jeux Méditerranéens| autor = Gérard Dupuy | s = 1 | opublikowany = cdm.athle | data = 2018-07-01 | data dostępu = 2020-02-18 | język = fr}}</ref>. Na [[Letnie Igrzyska Olimpijskie 1956|igrzyskach olimpijskich w 1956 w Melbourne]] odpadł w ćwierćfinale biegu na 100 metrów i półfinale sztafety 4&nbsp;×&nbsp;100&nbsp;metrów<ref name="ol"/>.
Zdobył tytuł wicemistrzowski w biegu na 100 metrów na [[Mistrzostwa Europy w Lekkoatletyce 1954|mistrzostwach Europy w 1954]] w Bernie, przegrywając jedynie z [[Heinz Fütterer|Heinzem Füttererem]] z RFN, a wyprzedzając Brytyjczyka [[George Ellis (lekkoatleta)|George’a Elisa]], a sztafeta 4&nbsp;×&nbsp;100&nbsp;metrów z jego udziałem odpadła w eliminacjach<ref>{{Cytuj| url = https://web.archive.org/web/20190914210408/http://www.european-athletics.org/mm/Document/EventsMeetings/General/01/28/48/10/LAEM18_STATISTICS_HANDBOOK_A4_RZ_English.pdf | tytuł = Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook | opublikowany = [[European Athletics]] | s = 502–503, 506 | data dostępu = 2020-02-18 | język = en}}</ref>. Zajął 4. miejsce w biegu na 100 metrów na [[Igrzyska Śródziemnomorskie 1955|igrzyskach śródziemnomorskich w 1955]] w Barcelonie<ref>{{Cytuj | url = http://cdm.athle.com/upload/ssites/001059/jeux%20mediterraneens/annee26092018.pdf | tytuł = Jeux Méditerranéens | autor = Gérard Dupuy | s = 1 | opublikowany = cdm.athle | data = 2018-07-01 | data dostępu = 2020-02-18 | język = fr | archiwum = https://web.archive.org/web/20200623131942/http://cdm.athle.com/upload/ssites/001059/jeux%20mediterraneens/annee26092018.pdf | zarchiwizowano = 2020-06-23 }}</ref>. Na [[Letnie Igrzyska Olimpijskie 1956|igrzyskach olimpijskich w 1956 w Melbourne]] odpadł w ćwierćfinale biegu na 100 metrów i półfinale sztafety 4&nbsp;×&nbsp;100&nbsp;metrów<ref name="ol"/>.


Był mistrzem Francji w biegu na 100 metrów w 1951, 1952 i 1954, wicemistrzem na tym dystansie w 1953 i 1956 oraz brązowym medalistą w 1955<ref>{{cytuj| url = http://cdm.athle.com/upload/ssites/001059/championnats%20de%20france/1888196920052021.pdf | tytuł = Les finalistes des championnats de France – 1888 à 1969 | autor = Gérard Dupuy | data = 2021-05-20 | opublikowany = cdm.athle.com | s = 163, 167, 179, 187, 194, 201 | data dostępu = 2021-05-21 | język = fr}}</ref>.
Był mistrzem Francji w biegu na 100 metrów w 1951, 1952 i 1954, wicemistrzem na tym dystansie w 1953 i 1956 oraz brązowym medalistą w 1955<ref>{{cytuj | url = http://cdm.athle.com/upload/ssites/001059/championnats%20de%20france/1888196920052021.pdf | tytuł = Les finalistes des championnats de France – 1888 à 1969 | autor = Gérard Dupuy | data = 2021-05-20 | opublikowany = cdm.athle.com | s = 163, 167, 179, 187, 194, 201 | data dostępu = 2021-05-21 | język = fr | archiwum = https://web.archive.org/web/20210521155201/http://cdm.athle.com/upload/ssites/001059/championnats%20de%20france/1888196920052021.pdf | zarchiwizowano = 2021-05-21 }}</ref>.


24 sierpnia 1952 w [[Colombes]] wyrównał rekord Francji w biegu na 100 metrów czasem 10,5 s. Był to również najlepszy wynik w jego karierze. Dwukrotnie poprawiał rekord swego kraju w sztafecie 4&nbsp;×&nbsp;100&nbsp;metrów do czasu 40,7 s, uzyskanego 13 października 1956 we Florencji<ref>{{Cytuj książkę| nazwisko = Waśko| imię = Janusz| nazwisko2 = Brant| imię2 = John| nazwisko3 = Csiki| imię3 = Györgyi| nazwisko4 = Socha| imię4 = Andrzej|tytuł = Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012 | data = 2013 | miejsce = Zamość| strony = 14 i 188 | język = en | isbn = 978-83-62033-30-0}}</ref>.
24 sierpnia 1952 w [[Colombes]] wyrównał rekord Francji w biegu na 100 metrów czasem 10,5 s. Był to również najlepszy wynik w jego karierze. Dwukrotnie poprawiał rekord swego kraju w sztafecie 4&nbsp;×&nbsp;100&nbsp;metrów do czasu 40,7 s, uzyskanego 13 października 1956 we Florencji<ref>{{Cytuj książkę| nazwisko = Waśko| imię = Janusz| nazwisko2 = Brant| imię2 = John| nazwisko3 = Csiki| imię3 = Györgyi| nazwisko4 = Socha| imię4 = Andrzej|tytuł = Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012 | data = 2013 | miejsce = Zamość| strony = 14 i 188 | język = en | isbn = 978-83-62033-30-0}}</ref>.

Wersja z 22:44, 19 paź 2021

René Bonino
Data i miejsce urodzenia

14 stycznia 1930
Saulieu

Data i miejsce śmierci

18 sierpnia 2016
Autun

Wzrost

176 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Francja
Mistrzostwa Europy
srebro Berno 1954 bieg na 100 m

René Joseph Bonino (ur. 14 stycznia 1930 w Saulieu, zm. 18 sierpnia 2016 w Autun[1][2][3]) – francuski lekkoatleta specjalizujący się w krótkich biegach sprinterskich, dwukrotny uczestnik letnich igrzysk olimpijskich.

Kariera sportowa

Pierwszy start na igrzyskach olimpijskich zanotował w Helsinkach w 1952. W biegu na 100 metrów odpadł w eliminacjach, natomiast wspólnie z Alainem Porthaultem, Étienne'em Ballym oraz Yves’em Camusem awansował do finału biegu sztafetowego 4 × 100 metrów, w którym reprezentacja Francji zajęła 5. miejsce[1].

Zdobył tytuł wicemistrzowski w biegu na 100 metrów na mistrzostwach Europy w 1954 w Bernie, przegrywając jedynie z Heinzem Füttererem z RFN, a wyprzedzając Brytyjczyka George’a Elisa, a sztafeta 4 × 100 metrów z jego udziałem odpadła w eliminacjach[4]. Zajął 4. miejsce w biegu na 100 metrów na igrzyskach śródziemnomorskich w 1955 w Barcelonie[5]. Na igrzyskach olimpijskich w 1956 w Melbourne odpadł w ćwierćfinale biegu na 100 metrów i półfinale sztafety 4 × 100 metrów[1].

Był mistrzem Francji w biegu na 100 metrów w 1951, 1952 i 1954, wicemistrzem na tym dystansie w 1953 i 1956 oraz brązowym medalistą w 1955[6].

24 sierpnia 1952 w Colombes wyrównał rekord Francji w biegu na 100 metrów czasem 10,5 s. Był to również najlepszy wynik w jego karierze. Dwukrotnie poprawiał rekord swego kraju w sztafecie 4 × 100 metrów do czasu 40,7 s, uzyskanego 13 października 1956 we Florencji[7].

Przypisy

  1. a b c René Bonino [online], olympedia.org [dostęp 2021-02-01] (ang.).
  2. Gérard Dupuy, Masculins A et B [online], cdm.athle.com, 14 marca 2021, s. 25 [dostęp 2021-05-19] (fr.).
  3. RENE BONINO [online], Fédération Française d'Athlétisme [dostęp 2020-02-18] (fr.).
  4. Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 502–503, 506 [dostęp 2020-02-18] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
  5. Gérard Dupuy, Jeux Méditerranéens [online], cdm.athle, 1 lipca 2018, s. 1 [dostęp 2020-02-18] [zarchiwizowane z adresu 2020-06-23] (fr.).
  6. Gérard Dupuy, Les finalistes des championnats de France – 1888 à 1969 [online], cdm.athle.com, 20 maja 2021, s. 163, 167, 179, 187, 194, 201 [dostęp 2021-05-21] [zarchiwizowane z adresu 2021-05-21] (fr.).
  7. Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 14 i 188. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).