Ekwowie: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana]

Usunięta treść Dodana treść

Jednokolumnowy

Wersja z 08:25, 15 mar 2022

Ekwowie (starogrecki Αἴκουοι lub Αἴκοι, łac. Aequi) – starożytny lud italski żyjący w górzystym środkowym regionie Półwyspu Apenińskiego, na północnym wschodzie od Lacjum i w Środkowych Apeninach, na południe od dzisiejszej miejscowości Rieti i na północ od jeziora Fucine. Istnieli już zanim powstał Rzym. Około 500 roku p.n.e. Ekwowie rozprzestrzenili się na zachód, stanowiąc zagrożenie dla Rzymu i Lacjum. Długo walczyli z Rzymianami o niepodległość.

Osobny artykuł: Lucjusz Kwinkcjusz Cyncynat.

Ostatecznie zostali przez nich podbici (od około 430 r. p.n.e. do 300 r. p.n.e. odbywał się proces romanizacji). Ich tereny zwane Ekwium stały się koloniami rzymskimi.

Używali swojego języka – ekwińskiego, o którym niewiele wiadomo, najpewniej należał do rodziny języków italskich. Zachowała się jedynie jedna inskrypcja, zapisana pismem łacińskim. Znajduje się na kamiennej płycie na dnie jednego ze źródeł blisko Collemaggiore.

Bibliografia

Allen Mason Ward, Fritz Moritz Heichelheim, Cedric A. Yeo, "A history of the Roman people", Prentice Hall, 2003
Glanville Price, "Encyclopedia of the languages of Europe", Wiley-Blackwell, 2000
H. H. Scullard, "A History of the Roman World, 753 to 146 BC", Routledge, 1980

@@ Linia 1: / Linia 1: @@
-'''Ekwowie''' ([[język starogrecki|starogrecki]] ''Αἴκουοι'' lub ''Αἴκοι'', [[łacina|łac.]] ''Aequi'') – starożytny lud italski żyjący w górzystym środkowym regionie [[Półwysep Apeniński|Półwyspu Apenińskiego]], na północnym wschodzie  od [[Lacjum]] i w [[Apeniny Środkowe|Środkowych Apeninach]], na południe od dzisiejszej miejscowości [[Rieti]] i na północ od jeziora [[Fucine]]. Istnieli już zanim powstał [[Rzym]]. Około 500 roku p.n.e. Ekwowie rozprzestrzenili się na zachód, stanowiąc zagrożenie dla Rzymu i Lacjum. Długo walczyli z Rzymianami o niepodległość.
+'''Ekwowie''' ([[język starogrecki|starogrecki]] ''Αἴκουοι'' lub ''Αἴκοι'', [[łacina|łac.]] ''Aequi'') – [[Pierwotne ludy Italii|starożytny lud italski]] żyjący w górzystym środkowym regionie [[Półwysep Apeniński|Półwyspu Apenińskiego]], na północnym wschodzie  od [[Lacjum]] i w [[Apeniny Środkowe|Środkowych Apeninach]], na południe od dzisiejszej miejscowości [[Rieti]] i na północ od jeziora [[Fucine]]. Istnieli już zanim powstał [[Rzym]]. Około 500 roku p.n.e. Ekwowie rozprzestrzenili się na zachód, stanowiąc zagrożenie dla Rzymu i Lacjum. Długo walczyli z Rzymianami o niepodległość.
 {{Osobny artykuł|Lucjusz Kwinkcjusz Cyncynat}}
-Ostatecznie zostali przez nich podbici (od około 430 r. p.n.e. do 300 r. p.n.e. odbywał się proces romanizacji). Ich tereny zwane [[Ekwium]] - stały się koloniami rzymskimi.
+Ostatecznie zostali przez nich podbici (od około 430 r. p.n.e. do 300 r. p.n.e. odbywał się proces romanizacji). Ich tereny zwane [[Ekwium]] stały się koloniami rzymskimi.
-Używali swojego języka - ekwińskiego, o którym niewiele wiadomo, najpewniej należał do rodziny [[Języki italskie|języków italskich]]. Zachowała się jedynie jedna inskrypcja, zapisana pismem łacińskim. Znajduje się na kamiennej płycie na dnie jednego ze źródeł blisko [[Collemaggiore]].
+Używali swojego języka – ekwińskiego, o którym niewiele wiadomo, najpewniej należał do rodziny [[Języki italskie|języków italskich]]. Zachowała się jedynie jedna inskrypcja, zapisana pismem łacińskim. Znajduje się na kamiennej płycie na dnie jednego ze źródeł blisko [[Collemaggiore]].
 == Bibliografia ==