Biskup koadiutor: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana]

Usunięta treść Dodana treść

Jednokolumnowy

Wersja z 10:39, 4 lip 2007

Biskup koadiutor - w kościele katolickim biskup prawnie ustanowiony przez papieża, który po śmierci lub awansie biskupa diecezjalnego posiada po nim prawo następstwa na urzędzie biskupa diecezji zgodnie z kanonem 403 paragraf 3 kodeksu prawa kanonicznego z 1983.

Biskup koadiutor nie obejmuje jednocześnie biskupstwa tytularnego.

Koadiutor (starofr. coadjuteur z łac. co- od cum ‘z, razem z’ + adiutor ‘pomocnik’) to duchowny wyznaczony przez władze zwierzchnie do pomocy duchownemu wyższego stopnia, zwykle biskup tytularny pomagający w obowiązkach biskupa diecezjalnego lub też administrator przy stolicy biskupiej, z prawem następstwa po zawakowaniu beneficjum. W historii spotyka się także często koadiutorów opatów, prałatów, kanoników lub proboszczów, zwłaszcza w odniesieniu do zamożniejszych beneficjów.

Wersja z 10:39, 4 lip 2007 edytuj Bogitor (dyskusja \| edycje) Redaktorzy 7549 edycji Rozbudowa ← poprzednia edycja		Wersja z 10:39, 4 lip 2007 edytuj anuluj edycję Bogitor (dyskusja \| edycje) Redaktorzy 7549 edycji Nie podano opisu zmian następna edycja →
Linia 3:		Linia 3:
	Biskup koadiutor nie obejmuje jednocześnie [[biskup tytularny\|biskupstwa tytularnego]].		Biskup koadiutor nie obejmuje jednocześnie [[biskup tytularny\|biskupstwa tytularnego]].

	'''Koadiutor''' ([[Język starofrancuski\|starofr.]] ''coadjuteur'' z [[Łacina\|łac.]] co- od cum ‘z, razem z’ + adiutor ‘pomocnik’) to duchowny wyznaczony przez władze zwierzchnie do pomocy duchownemu wyższego stopnia, zwykle biskup tytularny pomagający w obowiązkach [[~~biskupowi~~ ~~ordynariuszowi~~\|biskupa diecezjalnego]] lub też administrator przy stolicy biskupiej, z prawem następstwa po zawakowaniu beneficjum. W historii spotyka się także często koadiutorów [[Opat\|opatów]], [[Prałat\|prałatów]], [[kanonik\|kanoników]] lub [[Proboszcz\|proboszczów]], zwłaszcza w odniesieniu do zamożniejszych beneficjów.		'''Koadiutor''' ([[Język starofrancuski\|starofr.]] ''coadjuteur'' z [[Łacina\|łac.]] co- od cum ‘z, razem z’ + adiutor ‘pomocnik’) to duchowny wyznaczony przez władze zwierzchnie do pomocy duchownemu wyższego stopnia, zwykle biskup tytularny pomagający w obowiązkach [[biskup ordynariusz\|biskupa diecezjalnego]] lub też administrator przy stolicy biskupiej, z prawem następstwa po zawakowaniu beneficjum. W historii spotyka się także często koadiutorów [[Opat\|opatów]], [[Prałat\|prałatów]], [[kanonik\|kanoników]] lub [[Proboszcz\|proboszczów]], zwłaszcza w odniesieniu do zamożniejszych beneficjów.