Ratusz w Ostrowie Wielkopolskim: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m lit.
Wenecjanin (dyskusja | edycje)
Linia 8: Linia 8:
Pierwszej przebudowy dokonano w [[1862]] roku. Dziedzińczyk nakryto wówczas szklanym dachem i otoczono kolumnadą, a sam obiekt pełnił już tylko funkcje administracyjne. Przejazd w przyziemiu zlikwidowano na przełomie XIX i XX wieku. Podczas kolejnej przebudowy (proj. arch. [[Kazimierz Ulatowski|K. Ulatowski]]), w [[1948]] roku, nadbudowano piętro (likwidując jednocześnie dziedzińczyk). Obiekt modernizowano i restaurowano jeszcze w latach [[1977]]-[[1985]] i [[2004]]-[[2005]].
Pierwszej przebudowy dokonano w [[1862]] roku. Dziedzińczyk nakryto wówczas szklanym dachem i otoczono kolumnadą, a sam obiekt pełnił już tylko funkcje administracyjne. Przejazd w przyziemiu zlikwidowano na przełomie XIX i XX wieku. Podczas kolejnej przebudowy (proj. arch. [[Kazimierz Ulatowski|K. Ulatowski]]), w [[1948]] roku, nadbudowano piętro (likwidując jednocześnie dziedzińczyk). Obiekt modernizowano i restaurowano jeszcze w latach [[1977]]-[[1985]] i [[2004]]-[[2005]].


Przed przebudową w roku [[1948]] ratusz miał cechy tzw. stylu florentyńskiego (odmiana [[Odrodzenie|renesansu]]). Później nabrał więcej cech [[barok]]owych. Trzykondygnacyjny, tynkowany, z barokizującą wieżą zegarową wtopioną w korpus budynku.
Przed przebudową w roku [[1948]] ratusz miał cechy [[neorenesans]]owe, później nabrał więcej cech [[Architektura neobarokowa|neobarokowych]]. Trzykondygnacyjny, tynkowany, z barokizującą wieżą zegarową wtopioną w korpus budynku.
Parter i naroża są boniowane, całość opasana jest gzymsami, przyozdobiona kroksztynami, a od strony południowej znajduje się balkon wsparty filarach. Na zewnątrz budynku znajdują się pamiątkowe tablice oraz, na czele budynku, sentencja: ''Concordia res crescunt – Discordia maximae dilabuntur – W zgodzie małe rzeczy rosną – W niezgodzie największe się rozpadają''.
Parter i naroża są boniowane, całość opasana jest gzymsami, przyozdobiona kroksztynami, a od strony południowej znajduje się balkon wsparty filarach. Na zewnątrz budynku znajdują się pamiątkowe tablice oraz, na czele budynku, sentencja: ''Concordia res crescunt – Discordia maximae dilabuntur – W zgodzie małe rzeczy rosną – W niezgodzie największe się rozpadają''.



Wersja z 15:49, 12 sie 2007

Ratusz przed renowacją w roku 2004

Ratusz w Ostrowie Wielkopolskim. Trzeci w historii miasta ratusz, położony w centrum Rynku.

Ratusz

Zaprojektowany w roku 1828 przez późniejszego nadwornego architekta Sanssouci Johanna Heinricha Häberlina, współpracownika i ucznia Karla Schinkla (Schinklowi ostrowski ratusz jest często błędnie przypisywany). Był to obiekt piętrowy, z dziedzińcem i przejazdem w przyziemiu. Na parterze znajdowały się: odwach, wyszynk, waga miejska, kramy kupieckie i straż ogniowa, na piętrze: magistrat, sale sądowe i więzienie.

Pierwszej przebudowy dokonano w 1862 roku. Dziedzińczyk nakryto wówczas szklanym dachem i otoczono kolumnadą, a sam obiekt pełnił już tylko funkcje administracyjne. Przejazd w przyziemiu zlikwidowano na przełomie XIX i XX wieku. Podczas kolejnej przebudowy (proj. arch. K. Ulatowski), w 1948 roku, nadbudowano piętro (likwidując jednocześnie dziedzińczyk). Obiekt modernizowano i restaurowano jeszcze w latach 1977-1985 i 2004-2005.

Przed przebudową w roku 1948 ratusz miał cechy neorenesansowe, później nabrał więcej cech neobarokowych. Trzykondygnacyjny, tynkowany, z barokizującą wieżą zegarową wtopioną w korpus budynku. Parter i naroża są boniowane, całość opasana jest gzymsami, przyozdobiona kroksztynami, a od strony południowej znajduje się balkon wsparty filarach. Na zewnątrz budynku znajdują się pamiątkowe tablice oraz, na czele budynku, sentencja: Concordia res crescunt – Discordia maximae dilabuntur – W zgodzie małe rzeczy rosną – W niezgodzie największe się rozpadają.

2 maja 2005 r. w wieży ratuszowej umieszczona została, z myślą o kolejnych pokoleniach, miedzianą skrzynkę zawierającą między innymi akt spisany na okoliczność remontu ostrowskiego ratusza, płytę kompaktową z wykazem mieszkańców na dzień 8 maja 2005 r., podkowę szczęścia, Medal Sześćsetlecia Miasta Ostrowa, publikacje książkowe wydane w związku z miejskim jubileuszem, lokalne i regionalne gazety. Od grudnia 2003 roku z wieży zegarowej wygrywany jest hejnał miasta.

W budynku znajdują się restauracja oraz Muzeum Miasta Ostrowa Wielkopolskiego. Tutaj miały miejsce, goszczące sławy polskiego i światowego jazzu, koncerty Muzeum Jazz Festiwal oraz (do września 2005 roku, obecnie w kinie Komeda) koncerty z cyklu Jazz w Muzeum. Tutaj także odbywają się wystawy Międzynarodowego Biennale Małej Formy Graficznej i Ekslibrisu. Ratusz pełni ponadto funkcję pałacu ślubów.

Bibliografia

  • Paweł Anders, Kalisz, Ostrów Wielkopolski i okolice, wyd. 2 zmienione, Poznań 1986
  • Anna Rogalanka, Sztuka regionu ostrowskiego. Wybrane zabytki i problemy, w:Ostrów Wielkopolski - dzieje miasta i regionu, Poznań 1990
  • Ostrów Wielkopolski - dzieje miasta i regionu, praca zbiorowa, Poznań 1990
  • Marek Olejniczak, Bedeker Ostrowski, Ostrów Wielkopolski 2004

Zobacz też

Linki zewnętrzne