Sphaeronum
Sphaeronum | |||
Sharp, 1876 | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Gromada | |||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Infrarząd | |||
Nadrodzina | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Plemię | |||
Podplemię | |||
Rodzaj |
Sphaeronum | ||
Typ nomenklatoryczny | |||
Sphaeronum pallidum Sharp, 1876 | |||
Synonimy | |||
|
Sphaeronum – rodzaj chrząszczy z rodziny kusakowatych i podrodziny żarlinków.
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Chrząszcze o wydłużonym ciele długości od 2,7 do 12 mm[1].
Głowa ma tylną krawędź przedłużoną w prostokątny płat, co stanowi unikalną na tle podplemienia cechę. Poza tym charakteryzuje się stopniowo zaokrąglonymi bokami, gęsto punktowanym i owłosionym wierzchem z co najwyżej słabą mikrorzeźbą, pozbawionymi szczecinek oczami złożonymi z licznych fasetek, wąskimi, głębokimi, biorącymi początek przy listewce hypostomalnej rowkami pod oczami, wykrojonym przednim brzegiem wargi górnej oraz sutkowatym ostatnim członem głaszczków szczękowych[1].
Przedplecze jest dwukrotnie dłuższe niż szerokie, z wierzchu punktowane z wyjątkiem linii wzdłuż środka, zaopatrzone w podłużną listewkę biegnącą przez co najmniej połowę długości. Pokrywy nigdy nie są wyraźnie dłuższe od przedplecza. Hypomery są punktowane, o krótkich i zaostrzonych na szczycie płatach zabiodrowych odgraniczonych mocno rozwiniętymi listewkami poprzecznymi sąsiadującymi z bruzdami. Stykające się z hypomerami furcasternum przedtułowia jest szerokie i zaopatrzone w kil międzybiodrowy, przedłużony ku tyłowi zaostrzonym płatem z trzema żeberkami. Panewki bioder przednich są od tyłu zamknięte. Basisternum śródtułowia ma płytkie, słabo widoczne wklęśnięcie i pozbawione jest pośrodkowego żeberka. Wyrostek metakatepisternalny jest krótki, zaokrąglony na szczycie. Ostatnia para odnóży ma golenie z pojedynczym grzebieniem u wierzchołka[1].
Odwłok samca ma trójkątny z wcięciem na tylnym brzegu sternit dziewiąty oraz pozbawiony paramer i płata nasadowego, w widoku brzusznym owalny, symetryczny i opatrzonym wyrostkiem wentralnym edeagus. Samica ma trójkątną z wąskim wcięciem na szczycie pośrodkową płytkę gonokoksalną[1].
Ekologia i występowanie[edytuj | edytuj kod]
Owady te zasiedlają ściółkę leśną, butwiejące drewno i odchody. Osobniki dorosłe przylatują do sztucznych źródeł światła[1].
Przedstawiciele rodzaju zamieszkują krainę neotropikalną od Meksyku i Kuby przez Wenezuelę, Peru, Brazylię, Boliwię i Paragwaj po północną Argentynę[1].
Taksonomia[edytuj | edytuj kod]
Takson ten wprowadzony został w 1876 roku przez Davida Sharpa na łamach „Transactions of the Entomological Society of London”[2]. Wyznaczenia opisanego w tej samej publikacji S. pallidum gatunkiem typowym rodzaju dokonał w 1905 roku Thomas Lincoln Casey[3].
Do rodzaju tego zalicza się 7 opisanych gatunków[1]:
- Sphaeronum berberum Blackwelder, 1943
- Sphaeronum carinicolle Sharp, 1876
- Sphaeronum carinifrons Sharp, 1876
- Sphaeronum depressifrons Sharp, 1876
- Sphaeronum elongatum Sharp, 1876
- Sphaeronum opacum Sharp, 1876
- Sphaeronum pallidum Sharp, 1876
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g Lee Herman. Generic Revisions of the Scopaeina and the Sphaeronina (Coleoptera: Staphylinidae: Paederinae: Lathrobiini). „Bulletin of the American Museum of Natural History”. 460 (1), s. 1-194, 2023. DOI: 10.1206/0003-0090.460.1.1.
- ↑ D. Sharp. Contribution to an insect fauna of the Amazon Valley. Coleoptera – Staphylinidae. „Transactions of the Entomological Society of London”. 1876, s. 27–424, 1876.
- ↑ T.L. Casey. A revision of the American Paederini. „Transactions of the Academy of Science of St. Louis”. 15 (2), s. 17–248, 1905.