Sfyrelaton

Fragment statuy uskrzydlonego bóstwa wykonanej jako sfyrelaton (początek VI wieku p.n.e.)

Sfyrelaton (od stgr. σφυρ-ήλατος – wymłotkowany; lm σφυρήλατα sphyrelata) – w starożytnej Grecji rodzaj posągu wytworzonego jedną z wczesnych technik rzeźbiarskich.

Polegała ona na wyklepywaniu niewielkich fragmentów brązowej blachy, a następnie nakładaniu ich na drewniany trzon statuy. Była prymitywną techniką charakterystyczną dla rzeźby greckiej okresu archaicznego.

Według W. Dobrowolskiego technika ta rozwinęła się w okresie orientalizującym na Krecie, gdzie najwcześniej zastosowano sposób łączenia nitowaniem młotkowanych blach pokrywających rdzeń posągu.

Zobacz też

• ksoanon