Sporophagomyces chrysostomus
| |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
Sporophagomyces chrysostomus |
| Nazwa systematyczna | |
| Sporophagomyces chrysostomus (Berk. & Broome) K. Põldmaa & Samuels Can. J. Bot. 77(12): 1765 (2000) [1999] | |
Sporophagomyces chrysostomus (Berk. & Broome) K. Põldmaa & Samuels – gatunek grzybów z klasy Sordariomycetes[1].
Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Sporophagomyces, Hypocreaceae, Hypocreales, Hypocreomycetidae, Sordariomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy takson ten opisali w 1873 r. Miles Joseph Berkeley i Christopher Edmund Broome, nadając mu nazwę Hypomyces chrysostomus. Obecną nazwę nadali mu K. Põldmaa i G.J. Samuels w 2000 r.[1]
Ma 7 synonimów. Niektóre z nich:
- Acremonium lindtneri (Kirschst.) Samuels & Rogerson 1993
- Hypomyces chrysostomus Berk. & Broome 1873
- Moeszia lindtneri (Kirschst.) G.R.W. Arnold 1970[2].
Łacińska nazwa rodzajowa Sporphagomyces w tłumaczeniu na polski znaczy żywiący się zarodnikami.
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Na podłożu tworzy pierzastą grzybnię o średnicy do około 3,5 cm. Powierzchnia szczotkowata, filcowata i lśniąca, trochę gąbczasta, początkowo biała, potem od zarodników zabarwiona na brązowo. Perytecja jajowate, początkowo bladożółte, następnie oliwkowe do czerwonawych, z dużym ostiolum. Zarodniki zakrzywione, o ostrym lub tępym wierzchołku, gładkie, ze środkową przegrodą, 10–15 × 3–4 µm[3].
Sporophagomyces chrysostomus rozwija się na owocnikach innych grzybów, odżywiając się ich zarodnikami. Przyczepiony jest do żywiciela tylko środkową częścią swojej grzybni, żywiciela, podczas gdy filcowata jej reszta zwisa poniżej hymenofor żywiciela i zatrzymuje jego zarodniki, które następnie trawi[3].
Występowanie i siedlisko[edytuj | edytuj kod]
Znane jest występowanie Sporophagomyces chrysostomus głównie w Ameryce Północnej i Europie, pojedyncze stanowiska podano także w Ameryce Południowej i Azji[4]. W Polsce po raz pierwszy jego stanowiska podano w 2019 i 2020 r.[5] Bardziej aktualne stanowiska podaje internetowy atlas grzybów. Znajduje się w nim na liście gatunków zagrożonych, wartych objęcia ochroną[6].
Grzyb nadrzewny, pasożyt, występujący na owocnikach grzybów z rodzaju Ganoderma (lakownica), Rigidoporus (twardoporek) i Phellinopsis[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2023-03-15].
- ↑ Species Fungorum [online] [dostęp 2023-03-15].
- ↑ a b c Roland Labbé, Sporophagomyces chrysostomus / Sporophagomyces chrysostomus [online], Mycoquebec.org, 2023 [dostęp 2023-03-15].
- ↑ Występowanie Sporophagomyces chrysostomus na świecie (mapa) [online], gbif.org [dostęp 2023-03-15] (ang.).
- ↑ Grzyby makroskopijne Polski w literaturze mikologicznej [online], grzyby.pl [dostęp 2023-03-04].
- ↑ Aktualne stanowiska Sporophagomyces chrysostomus nw Polsce [online], grzyby.pl [dostęp 2023-03-15] (pol.).