Przejdź do zawartości

Sraosza

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Sraosza (Sraōša awest. „posłuszeństwo”), Srosz (śr. pers.), Sorusz – syn Ahuramazdy i Armaiti. Był boskim posłańcem, duchem posłuszeństwa religijnego i modlitwy. Nocą zmagał się z demonami, ludzi bronił przed czarownikami. Prowadził dusze zmarłych do zaświatów, gdzie był jednym z sędziów. Jedna z wersji mitu mówi, że ostatecznie pokona Aži Dahakę. W zoroastryzmie był czasem czczony jako ósmy z Nieśmiertelnych Świętych (Amesza Spenta), niekiedy jako pomocnik drugiego z nich, Ardibeheszta. Gdy latał nad ziemią koguty piały. Kogut zresztą uznawany jest za jego świętego ptaka. Kult Sraoszy prawdopodobnie istniał jeszcze w okresie przed Zaratustrą.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Andrzej M. Kempiński: 2001 Encyklopedia mitologii ludów indoeuropejskich, Warszawa, s. 398.
  • Maria Składankowa:1989 Mitologia Iranu, Warszawa, s. 23, 370.