Stéphanie Gibaud
| |
| Data i miejsce urodzenia |
6 czerwca 1965 |
|---|---|
| Zawód, zajęcie |
marketingowiec |
| Alma Mater | |
Stéphanie Gibaud (ur. 6 czerwca 1965 w Lille) – francuska specjalistka branży PR, marketingowiec, sygnalistka.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Absolwentka lingwistyki na Université Lille-III. Pracowała w przedsiębiorstwie TransManche Link, ambasadzie USA w Paryżu i klubie piłkarskim RC Lens[1]. Od 1999 do 2012 zatrudniona we francuskim oddziale UBS, oferującym usługi zarządzania majątkiem[1][2]. Zajmowała się tam sprawami komunikacji i organizacją eventów[2][3].
Stéphanie Gibaud określana jest jako osoba, która odegrała decydującą rolę w ujawnieniu praktyk unikania płacenia podatków, oszustw podatkowych i prania brudnych pieniędzy, do których miało dochodzić we francuskich i szwajcarskich spółkach zależnych UBS[4] (o czym miała dowiedzieć się w 2007[2]). W 2008 odmówiła wykonania wydanego przez przełożonego polecenia zniszczenia plików i dokumentów obciążających jej pracodawcę i jego klientów[5][6]. W miejscu pracy doświadczała mobbingu, a następnie w 2012 została zwolniona, za co w 2015 uzyskała w postępowaniu sądowym zadośćuczynienie[6].
W 2009 złożyła oficjalną skargę, była przesłuchiwana przez francuskie służby śledcze we wszczętym postępowaniu. Była też jednym z informatorów dziennikarza śledczego Antoine'a Peillona, autora książki Ces 600 milliards qui manquent à la France. Enquête au cœur de l’évasion fiscale (2012)[2][7]. Jej wysłuchanie odbyło się także we francuskim Senacie i w Europarlamencie[1]. Zeznania Stéphanie Gibaud miały istotne znaczenie dla przeprowadzonego postępowania; w 2019 w postępowaniu sądowym na USB we Francji nałożono nieprawomocnie karę 4,5 miliarda euro za udział w procederze unikania płacenia podatków[3].
W 2014 opublikowała książkę pt. La Femme qui en savait vraiment trop[2]. W tym samym roku współtworzyła platformę PILA działającą na rzecz ochrony whistleblowerów[1]. W 2015 była nominowana do Nagrody Sacharowa[4].
W 2015 zaangażowała się w działalność polityczną, nawiązując współpracę z ugrupowaniem Powstań Francjo Nicolasa Dupont-Aignana[8].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Biographie. stephaniegibaud.org. [dostęp 2019-03-28]. (fr.).
- ↑ a b c d e UBS whistleblower criticises banking's 'code of silence'. swissinfo.ch, 4 października 2014. [dostęp 2019-03-28]. (ang.).
- ↑ a b How French authorities used a whistleblower to sting UBS bankers. ft.com, 1 marca 2019. [dostęp 2019-03-28]. (ang.).
- ↑ a b Komunikat dla posłów. europarl.europa.eu, 10 maja 2015. [dostęp 2019-03-28].
- ↑ UBS under formal investigation in France over tax evasion. bbc.com, 7 czerwca 2013. [dostęp 2019-03-28]. (ang.).
- ↑ a b French court rules UBS bullied ex-employee. reuters.com, 5 maja 2015. [dostęp 2019-03-28]. (ang.).
- ↑ LANCEURS D’ALERTE -1 – Stéphanie Gibaud / UBS. mediapart.fr, 6 lutego 2014. [dostęp 2019-03-28]. (fr.).
- ↑ La lanceuse d’alertes Stéphanie Gibaud se lance en politique avec… Nicolas Dupont Aignan. lci.fr, 6 października 2015. [dostęp 2019-03-28]. (fr.).