Przejdź do zawartości

Stanica (chorągiew)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Stanica – u dawnych Słowian chorągiew bojowa z wyobrażeniem bóstwa, przechowywana w kącinie[1] a wynoszona z niej podczas wypraw wojennych.

Wciąż w języku kaszubskim wyraz stanica oznacza sztandar lub chorągiew[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Słownik języka polskiego pod red. Niedźwiedzkiego; tom VI (Warszawa 1916), s. 390
  2. Stanica. sloworz.org. [dostęp 2024-07-04]. (pol.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]