Stanisław Ścibor-Rylski

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stanisław Ścibor-Rylski
kapitan piechoty
Data i miejsce urodzenia

7 października 1875
Orelec

Data śmierci

11 czerwca 1916

Przebieg służby
Siły zbrojne

C. K. Armia

Jednostki

59 Pułk Piechoty
61 Pułk Piechoty
56 Pułk Piechoty

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa

Odznaczenia
Kawaler Orderu Leopolda (Austria) Order Korony Żelaznej II klasy (Austro-Węgry) Order Korony Żelaznej III klasy (Austro-Węgry) Krzyż Zasługi Wojskowej (w czasie wojny) Medal Zasługi Wojskowej „Signum Laudis” (w czasie wojny) Medal Jubileuszowy Pamiątkowy dla Sił Zbrojnych i Żandarmerii 1898 (Austro-Węgry) Krzyż Jubileuszowy dla Cywilnych Funkcjonariuszów Państwowych Krzyż Pamiątkowy Mobilizacji 1912–1913
Multimedia w Wikimedia Commons
Narodowość

polska

Rodzice

August, Ludmiła

Krewni i powinowaci

Wincenty (dziadek), Maria, Edmund, Kazimiera, Witold, Olga, Stefan, Zofia (rodzeństwo)

Stanisław Ścibor-Rylski[a] herbu Ostoja (ur. 7 października 1875 w Orelcu, zm. 11 czerwca 1916) – kapitan piechoty cesarskiej i królewskiej Armii.

Nauka strzelania wadowickim gimnazjum w 1911. Na zdjęciu kpt. Stanisław Ścibor-Rylski

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Stanisław Ścibor-Rylski urodził się 7 października 1875 w Orelcu[1][2][3]. Był wnukiem Wincentego Ścibora-Rylskiego (zm. 1885, powstaniec listopadowy[4], właściciel ziemski) oraz synem Augusta (1841–1902, powstaniec styczniowy, właściciel ziemski, urzędnik) i Ludmiły z domu Leszczyńskiej[1][3]. Jego rodzeństwem byli Maria (ur. 1866), Edmund (1867-1914, także oficer C. K. Armii), Kazimiera (1869–1871), Witold (1871–1926, oficer, wojskowy), Olga (1873–1898), Józef Stefan wzgl. Stefan (ur. 1875)[5][6][7][3], Zofia (ur. 1883, od 1902 zamężna z Aleksandrem Sahankiem, synem Adolfa)[8].

Uczył się przejściowo w C. K. Gimnazjum w Sanoku, gdzie w roku szkolnym 1888/1889 ukończył III klasę[9], a w roku szkolnym 1889/1890 ukończył IV klasę[10]. Początkowo jego rodzina zamieszkiwała w majątku Wielopole pod Zagórzem, po czym przeprowadziła się do Lwowa, gdzie rodzeństwo podjęło naukę szkolną[3].

Został zawodowym wojskowym C. K. Armii. Mianowany kadetem w piechocie z dniem 1 września 1895[11], następnie awansowany na stopień podporucznika piechoty z dniem 1 listopada 1896[12]. Przez lata służył w 59 pułku piechoty w Salzburgu (początkowo, jako kadet pełnił funkcję zastępcy oficera[13]) do około 1901[14][15][16]. Awansowany na stopień porucznika z dniem 1 maja 1901[17] od tego czasu służył w 61 pułku piechoty w Brodzie[18][19], a od około 1903 w czasie pokoju do 1914 w szeregach w 56 pułku piechoty w Krakowie[20][21][22][23][24][25][26][27]. W tym okresie został awansowany na stopień kapitana piechoty z dniem 1 listopada 1910[28]. W pierwszej połowie 1911 prowadził naukę strzelania w gronie uczniów C. K. Gimnazjum w Wadowicach[29].

Podczas I wojny światowej pozostawał oficerem 56 pułku piechoty[30]. Jako kapitan 15 kompanii tej jednostki po postrzałach w brzuch w przedramię przebywał pod koniec grudnia 1914 i na początku 1915 w szpitalu w Wiedniu[2]. Według stanu z połowy marca 1915 wymieniony jako ranny[31]. Zmarł 11 czerwca 1916 (według oficjalnych źródeł austriackich[32]; w prasie polskiej podano datę 18 czerwca 1916[33]). Jego brat Edmund także zmarł na polu walki podczas I wojny światowej, również jako kapitan piechoty w szeregach C. K. Armii (28 sierpnia 1914)[34].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ W ewidencji wojskowych C. K. Armii był określany w języku niemieckim jako „Stanisław Ritter Rylski von Wielki-Scibor”.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b CK Gimnazjum Państwowe Wyższe w Sanoku. Katalog główny, rok szkolny 1889/1890 (zespół 7, sygn. 9). AP Rzeszów – O/Sanok, s. 230.
  2. ↑ a b Gagisten. „Nachrichten über Verwundete und Verletzte”. Nr 132, s. 6, 8 grudnia 1914. (niem.).  Gagisten. „Nachrichten über Verwundete und Verletzte”. Nr 250, s. 6, 28 stycznia 1915. (niem.).  Gagisten. „Nachrichten über Verwundete und Verletzte”. Nr 278, s. 5, 10 lutego 1915. (niem.).  Gagisten. „Nachrichten über Verwundete und Verletzte”. Nr 320, s. 5, 26 lutego 1915. (niem.). 
  3. ↑ a b c d Jerzy Tarnawski. Wielopolanin z afrykańskim epizodem. „Verbum”, s. 18-19, Nr 2 (50) z 24 lutego 2008. Parafia Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Zagórzu. 
  4. ↑ † Wincenty Ścibor-Rylski. „Echo z nad Sanu”, s. 3, Nr 6 z 7 czerwca 1885. 
  5. ↑ CK Gimnazjum Państwowe Wyższe w Sanoku. Katalog główny, rok szkolny 1891/1892 (zespół 7, sygn. 13). AP Rzeszów – O/Sanok, s. 38.
  6. ↑ Kronika. „Głos Rzeszowski”. Nr 47, s. 2, 23 listopada 1902. 
  7. ↑ Edmund Rylski. Podziękowanie. „Głos Rzeszowski”. Nr 48, s. 3, 30 listopada 1902. 
    •Jerzy Tarnawski. Mieszkańcy parafii zagórskiej w powstaniu styczniowym. „Verbum”. Nr 1 (49), s. 12, 27 stycznia 2008. Parafia Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Zagórzu. 
  8. ↑ Księga małżeństw 1888–1905 Sanok. Sanok: Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku, s. 197.
  9. ↑ Sprawozdanie Dyrektora C.K. Gimnazyum w Sanoku za rok szkolny 1889. Sanok: Fundusz Naukowy, 1889, s. 64.
  10. ↑ Sprawozdanie Dyrektora C.K. Gimnazyum w Sanoku za rok szkolny 1890. Sanok: Fundusz Naukowy, 1890, s. 76.
  11. ↑ Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1896. Wiedeń: 1895, s. 260.
  12. ↑ Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1897. Wiedeń: 1896, s. 289.
  13. ↑ Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1896. Wiedeń: 1895, s. 441.
  14. ↑ Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1897. Wiedeń: 1896, s. 483.
    •Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1898. Wiedeń: 1897, s. 485.
    •Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1899. Wiedeń: 1898, s. 486.
  15. ↑ a b Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1900. Wiedeń: 1899, s. 503.
  16. ↑ Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1901. Wiedeń: 1900, s. 512.
  17. ↑ Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1902. Wiedeń: 1901, s. 282.
  18. ↑ Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1902. Wiedeń: 1901, s. 522.
  19. ↑ Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1903. Wiedeń: 1902, s. 518.
  20. ↑ Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1904. Wiedeń: 1903, s. 512.
    •Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1905. Wiedeń: 1904, s. 520.
    •Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1906. Wiedeń: 1905, s. 528.
    •Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1907. Wiedeń: 1906, s. 536.
  21. ↑ Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1908. Wiedeń: 1907, s. 544.
  22. ↑ a b Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1909. Wiedeń: 1909, s. 562.
  23. ↑ Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1910. Wiedeń: 1909, s. 568.
  24. ↑ Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1911. Wiedeń: 1910, s. 574.
  25. ↑ Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1912. Wiedeń: 1911, s. 578.
  26. ↑ a b Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1913. Wiedeń: 1912, s. 614.
  27. ↑ a b Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegsmarine 1914. Wiedeń: 1914, s. 590.
  28. ↑ Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1911. Wiedeń: 1910, s. 295.
  29. ↑ Nauka strzelania w gimnazjum wadowickiem. „Nowości Illustrowane”. Nr 32, s. 13, 12 sierpnia 1911. 
  30. ↑ a b c Ranglisten des Kaiserlich und Königlichen Heeres 1916. Wiedeń: 1916, s. 378.
  31. ↑ Offiziere. „Verlustliste”. Nr 142, s. 5, 15 marca 1915. (niem.). 
  32. ↑ Offiziere. „Verlustliste”. Nr 443, s. 4, 20 lipca 1916. (niem.). 
  33. ↑ Kronika. Kronika żałobna. „Głos Rzeszowski”. Nr 2, s. 3, 25 czerwca 1916. 
  34. ↑ Kronika. Kronika żałobna. „Głos Rzeszowski”. Nr 2, s. 3, 2 stycznia 1916. 
  35. ↑ Amtlicher Theil. Kaiserliche Verordnung vom 9. Februar 1916. „Wiener Zeitung”. Nr 100, s. 1, 2 maja 1917. (niem.). 
  36. ↑ Das eiserne Kreuz. „Neues Wiener Tagblatt (Abendblatt)”. Nr 297, s. 3, 26 października 1915. (niem.). 
  37. ↑ Militärisches. Auszeichnungen für die Verdienste im Kriege. „Fremden-Blatt”. Nr 207, s. 9, 28 lipca 1915. (niem.). 
  38. ↑ Militärisches. Auszeichnungen für die Verdienste im Kriege. „Fremden-Blatt”. Nr 327, s. 5, 26 listopada 1914. (niem.). 
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Stanisław_Ścibor-Rylski&oldid=72819985”