Stanisław Baranowski (altarysta)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stanisław Baranowski
altarysta w katedrze poznańskiej
Herb duchownego
Data śmierci

po 1531

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

brak danych

Stanisław Baranowski herbu Ostoja (zm. po 1531 r.) – pleban w Modrzu, altarysta w katedrze poznańskiej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Katedra w Poznaniu (obecnie archikatedra)

Stanisław Baranowski (czasem Jerzykowski, Irzykowski, z Jerzykowa) w latach 1519-1531 był altarystą w katedrze poznańskiej. Należał on do rodziny Baranowskich lub Jerzykowskich herbu Ostoja z Baranowa koło Mosiny[1]. O tej rodzinie wspomniał Bartosz Paprocki[2]. W roku 1527 Stanisław Baranowski zawarł umowę z Marcinem Święcickim plebanem w Modrzu, kanonikiem poznańskim o zamianie beneficjów. Na podstawie tej zamiany Święcicki miał otrzymywać pensję 12 grzywien rocznie z dochodów kościoła parafialnego w Modrzu. Możliwe, że tego roku Baranowski objął urząd plebana w Modrzu[3].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. T. Jurek (red.), Słownik historyczno-geograficzny ziem polskich w średniowieczu, Instytut Historii Polskiej Akademii Nauk, 2010-2019, Poznań, część I, s. 13.
  2. B. Paprocki, Herby rycerstwa polskiego, Kraków 1584. s. 371.
  3. T. Jurek (red.), Słownik historyczno-geograficzny ziem polskich w średniowieczu, Instytut Historii Polskiej Akademii Nauk, 2010-2019, Poznań, część III, s. 185.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]