Stanisław Kozierski
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Miejsce spoczynku | |
| Zawód, zajęcie | |
| Alma Mater |
Stanisław Feliks Kozierski (ur. 22 sierpnia 1880 w Warszawie - zm. 4 czerwca 1942 tamże) – polski inżynier, budowniczy i projektant mostów.
Życie[edytuj | edytuj kod]
Ukończył ze złotym medalem gimnazjum rządowe na Pradze w Warszawie (1898).Studiował na Wydziale Fizyko-Matematycznym Uniwersytetu Warszawskiego (1898-1899) i Instytucie Inżynierów Komunikacji w Petersburgu (1899-19040 który ukończył z dyplomem inżyniera[1].
Po studiach powrócił do Warszawy, gdzie w latach 1904 -1910 brał udział w projektowaniu i budowie Mostu im. ks. J. Poniatowskiego w Warszawie[2]. W tym czasie publikował szereg artykułów na temat budowy mostów w "Przeglądzie Technicznym" (zob. niżej). Przesłał na konkurs swój projekt 3-przęsłowego stalowego mostu drogowego ogólnej długości 164 m przez Niemen w Grodnie. Konkurs wygrał i most został w 1909 r. oddany do ruchu publicznego[1][2]. Brał także czynny udział w pracach Stowarzyszenia Techników Polskich, w 1909 delegowany przez magistrat miasta Warszawy do Komitetu nadzoru nad brukami miejskim[3]. Uczestniczył też w pracach nad polskim słownikiem technicznym[1]. W latach 1909-1910 był wykładowcą Wydziału Technicznego Towarzystwa Kursów Naukowych[4].
Następnie w latach 1910-1914 pracował przy budowie następujących mostów w Rosji: zwodzonego mostu Pałacowego przez Newę w Petersburgu, w Rostowie nad Donem, na Oce pod Muromem - gdzie był zastępcą naczelnika budowy oraz na Dnieprze w Jekaterynosławiu. Później w latach 1914-1916 był zastępcą Ignacego Ciszewskiego, naczelnika budowy mostu na Wołdze pod Symbirskiem, a następnie naczelnikiem budowy kolei Armawir-Tuapse na Kaukazie[1].
Po powrocie do kraju w październiku 1918 był zastępcą dyrektora wydziału drogowego Dyrekcji Warszawskiej Kolei Państwowych (1918-1919). W latach 1920-1921 uzupełniał wykształcenie we Francji - studiując w École des Pons et Chausées[1]. W 1921 wygrał konkurs na projekt stalowego mostu długości ok. 2 km przez Rzekę Żółtą w Chinach. Most miał być zbudowany, ale sytuacja polityczna w Chinach uniemożliwiła budowę[2]. Następnie był dyrektorem oddziału francuskiej firmy "Brossard et Maupin" w Hajfongu w Indochinach (1921-1922), gdzie zbudował 3-kilometrową estakadę do transportu węgla. Następnie w latach 1923-1925 zbudował Centrum Misyjne Jezuitów w Tiencinie w Chinach. Następnie pracował w Stanach Zjednoczonych (1926-1927) i we Francji (1927-1930) gdzie założył wyższą uczelnię techniczną dla emigrantów[1]. Brał udział w międzynarodowym kongresie betonu i żelbetu w Liegie (1930)[1].
Pod koniec 1930 powrócił do Warszawy[2]. W latach 1932-1936 kierował opracowaniem projektu stalowej konstrukcji Dworca Głównego w Warszawie. W 1936 z ramienia STP członek komisji konkursowej Zarządu Miasta Warszawy na budowę nowego mostu im. marszałka Józefa Piłsudskiego w rejonie ulicy Karowej. Po wygraniu w 1937 przez projekt Tadeusza Kłodnickiego był kierownikiem biuro projektu mostu im. marszałka Józefa Piłsudskiego (1937-1939)[2]. Publikował także artykuły do "Wiadomości Drogowych"[1]. Pochowany na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 128)[5][6].
Publikacje Stanisława Kozierskiego[edytuj | edytuj kod]
- Tablice pomocnicze do obliczania dźwigarów mostów kolejowych w zastosowaniu do nowego typu pociągu normalnego rosyjskiego - "Przegląd Techniczny" 1907
- Nowsze mosty kolejowe w Ameryce Północnej, - "Przegląd Techniczny" 1909
- Z robót przy budowie nowego mostu miejskiego na Wiśle w Warszawie - "Przegląd Techniczny" 1909
- Próby statyczne pilonu Compressol, - "Przegląd Techniczny" 1909
- Most na Niemnie w Grodnie, - "Przegląd Techniczny" 1910
- Le ponts hier, aujourd'hui et demain, Paris 1938
- Estetyka nowoczesnych mostów, Warszawa 1938
- [wraz z Stanisławem Kunickim] Niemiecko-rosyjsko-polski słownik techniczny budowlano-komunikacyjny, Warszawa 1942
Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]
Urodził się w rodzinie inteligenckiej, syn księgowego Wincentego[1]. Ożeniony z Heleną (1878-1968), mieli syna też inżyniera i profesora Politechniki Warszawskiej Józefa (1904–1987)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g h i Bolesław Chwaściński, Kozierski Stanisław Filip (1880-1942), Słownik biograficzny techników polskich, zeszyt 7 Warszawa 1996, s. 24-25
- ↑ a b c d e Bolesław Chwaściński, Mosty na Wiśle i ich budowniczowie w dwudziestoleciu niepodległości, w: Inżynierowie polscy w XIX i XX wieku. Kształcenie i osiągnięcia, t. 3. pod red. Bolesława Orłowskiego i Józefa Piłatowicza, Warszawa 1994, s. 1994
- ↑ Komitet do bruków, "Słowo" pismo polityczne. R. 28, nr 214 z 18 września 1909, s. 2
- ↑ Dziesięciolecie Wolnej Wszechnicy Polskiej TKN: sprawozdanie z działalności Towarzystwa Kursów Naukowych, 1906-1916, opracowali Ryszard Błędowski, Stanisław Orłowski, Henryk Mościcki, Warszawa 1917.
- ↑ Stanisław Kozierski Pochowani na Cmentarzu Powązkowskim [dostęp 12.07.2023]
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: STANISŁAW F. KOZIERSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2023-07-12].