Stanisław Puzyna (porucznik)
 porucznik
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
| |
Stanisław Puzyna herbu Oginiec (ur. 11 listopada 1917 w Petersburgu, zm. 3 kwietnia 1942) – porucznik polskiego dywizjonu 307 w Wielkiej Brytanii.
Życie[edytuj | edytuj kod]
Był synem inżyniera komunikacji, profesora Politechniki Warszawskiej i Gdańskiej i Marii Katarzyny z Wojnicz-Sianożęckich (1892–1927).
Podczas II wojny światowej porucznik Polskich Sił Powietrznych na Zachodzie[1]. Służył jako radioobserwator w Nocnym Dywizjonie Myśliwskim 307 „Lwowskich Puchaczy”[1]. Zginął wraz ze swoim pilotem por. Grzegorzem Bukowskim, w chwilę po starcie, w wyniku zderzenia z ziemią z nieznanych przyczyn[2]. Odznaczony pośmiertnie Medalem Lotniczym.
Pochowany na Higher Cemetery w Exeterze, w hrabstwie Devon[1][3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Personel Polskich Sił Powietrznych w Wielkiej Brytanii (1940-1947) tzw. Lista Krzystka, [dostęp 12.09.2023)
- ↑ Polskie Siły Powietrzne w II wojnie światowej, 307 Dywizjon Myśliwski Nocny "Lwowski" - Straty w personelu latającym (zabici, w niewoli, czasowo zaginieni na terytorium wroga).[dostęp. 12.09.2023]
- ↑ Polskie Siły Powietrzne w II wojnie światowej, Cmentarz Higher Cemetery w Exeter hr. Devon (Anglia) [dostęp 17.09.2023]