Przejdź do zawartości

Stanisław Szulmiński

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Dodsosk (dyskusja | edycje) o 07:20, 24 cze 2011. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.

Stanisław Szulmiński (ur. 10 lipca 1894 w Odessie, zm. 27 listopada 1941 w Uchcie na Syberii) – polski ksiądz pallotyn, męczennik II wojny światowej, kandydat na ołtarze.

Sługa Boży Ksiądz Stanisław Szulmiński urodził się w 1894 w Odessie na Ukrainie. W dzieciństwie mieszkał także w Kamieńcu Podolskim. W 1918 wstąpił do diecezjalnego seminarium duchownego w Żytomierzu. Z powodu rewolucji październikowej kontynuował studia w Tarnowie. Święcenia kapłańskie otrzymał z rąk swojego biskupa Piotra Mańkowskiego, w Buczaczu, dnia 8 lipca 1923[1]. Następnie ks. Szulmiński studiował orientalistykę na KUL-u, prowadził wykłady z zakresu teologii prawosławnej w seminarium duchownym w Łucku na Wołyniu.

Do pallotynów wstąpił w 1928. Był ojcem duchownym w szkole Collegium Marianum w Wadowicach i wykładowcą teologii moralnej i orientalistyki w Ołtarzewie. Ks. Szulmiński, inspirowany ideą unii Kościoła katolickiego z Cerkwią prawosławną, zorganizował ruch pod nazwą Apostolat Pojednania, który zrzeszał osoby duchowne i świeckie z całej Polski. W 1939 został mianowany rektorem pallotyńskiego domu w Okopach Świętej Trójcy, na pograniczu Polski, Ukrainy i Rumunii. II wojna światowa zastała go w Warszawie. Pomimo okupacji udał się na Wschód, lecz do Okopów Świętej Trójcy nie dotarł. W listopadzie 1939 ks. Szulmiński został aresztowany przez NKWD w Nowogródku i wywieziony do łagru w Uchcie na Syberii. Tam pracował jako sanitariusz i potajemnie jako kapelan.

Zmarł 27 listopada 1941 r. w łagrze w Uchcie, mając 47 lat. Jest kandydatem na ołtarze. Z powodów politycznych jego proces beatyfikacyjny mógł się rozpocząć dopiero w latach 90. XX wieku.

  1. ks. Henryk Kietliński SAC: KS. STANISŁAW SZULMIŃSKI SAC /1894-1941/ - męczennik za wiarę i pojednanie. Katoliccy Męczennicy XX wieku w Rosji, 2002-05-03. [dostęp 2011-04-12].

Bibliografia

Linki zewnętrzne