Stanisław Jasiński (wojskowy)
podpułkownik | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data śmierci | |
Przebieg służby | |
Siły zbrojne | |
Jednostki |
8 dywizjon artylerii przeciwlotniczej |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
Stanisław Jasiński ps. „Wojtek”, „Stach”[1] (ur. 22 maja 1913 w Czesławicach, zm. 15 stycznia 1981[1] w Warszawie) – podpułkownik Wojska Polskiego.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Absolwent Szkoły Podchorążych Artylerii w Toruniu. Na stopień podporucznika został mianowany ze starszeństwem z 15 października 1936 i 25. lokatą w korpusie oficerów artylerii[2]. W marcu 1939 pełnił służbę w 8 dywizjonie artylerii przeciwlotniczej w Toruniu na stanowisku dowódcy plutonu 4. baterii[3]. Podczas okupacji w ZWZ-AK. W styczniu 1943, w wyniku donosu, został zatrzymany i osadzony na Pawiaku[4]. 29 kwietnia tego roku przybył do KL Auschwitz, w którym figurował pod nazwiskiem „Stanisław Okrzeja”[5]. 20 czerwca 1944 jako jednemu z nielicznych udała się samotna ucieczka z Oświęcimia[6] . Przybył do Warszawy, gdzie wziął udział w powstaniu warszawskim. Pełnił służbę w Kwatermistrzostwie 3 Rejonu Obwodu V Mokotów. Po kapitulacji opuścił stolicę z ludnością cywilną[1] .
Od 1945 pełnił służbę w 1 Dywizji Piechoty im. Tadeusza Kościuszki, a następnie sprawował funkcję oficera prasowego w Gabinecie Ministra Obrony Narodowej. Później został zastępcą redaktora naczelnego Żołnierza Polskiego. W 1952 został aresztowany. W 1956 został zrehabilitowany, lecz stan zdrowia uniemożliwił mu dalszą służbę w wojsku. Otrzymał rentę inwalidzką i równocześnie podjął pracę, jako pracownik cywilny w Domu Wojska Polskiego. Zmarł w Warszawie. Był odznaczony m.in. Virtuti Militari V kl. Pochowany na cmentarzu Powązki Wojskowe w Warszawie (kwatera A23-12-14)[7].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Powstańcze biogramy ↓.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 196.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 771.
- ↑ Straty ↓, numer obozowy 119384.
- ↑ Informacja o więźniach ↓, numer obozowy 119384.
- ↑ Informacja o więźniach ↓.
- ↑ Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Stanisław Jasiński „Moja Ucieczka z Oświęcimia” – Zeszyty Oświęcimskie 1961 nr 5 s. 123-132.
- Jerzy Poksiński „Represje wobec oficerów Wojska Polskiego 1945-1956” p.182, Wyd. Bellona, 2007 (zr. MON Protokół 492/66/12 t.13 k.17 Wykaz Skazanych)
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
- Tomasz Sobański „Ucieczki Oświęcimskie” Wyd. MON 1987 s.151-162
- Akta Gestapo Syg.IZ-8/4a k. 153-154 (telegram o ucieczce z obozu w dniu 21.06.1944 więźnia Stanisława Okrzei)
- Tygodnik „Świat” n°13 z 31go marca 1957 – artykuł „Ajschylos niczego nie widział”
- Lucjan Wolanowski; „Tygodnik Polski” n°8 -artykuł „Ucieczka z Oświęcimia” M.Z
- Program „Straty osobowe i ofiary represji pod okupacją niemiecką”. Fundacja „Polsko-Niemieckie Pojednanie”. [dostęp 2020-03-19].
- Stanisław Jasiński. Muzeum Powstania Warszawskiego. [dostęp 2020-03-19].
- Jasiński (w obozie Okrzeja), Stanisław. Państwowe Muzeum Auschwitz-Birkenau w Oświęcimiu. [dostęp 2020-03-19].
- Odznaczeni Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari (władze RP na uchodźstwie)
- Oficerowie Wojska Polskiego – więźniowie KL Auschwitz
- Podporucznicy artylerii II Rzeczypospolitej
- Powstańcy warszawscy
- Uciekinierzy z KL Auschwitz
- Uczestnicy kampanii wrześniowej (strona polska)
- Więźniowie aresztu śledczego Gestapo w alei Szucha w Warszawie
- Urodzeni w 1913
- Zmarli w 1981
- Pochowani na Powązkach-Cmentarzu Wojskowym w Warszawie