Stenygrocercus franzi

Stenygrocercus franzi
Raven, 1991
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Podtyp	szczękoczułkowce
Gromada	pajęczaki
Rząd	pająki
Podrząd	Opisthothelae
Infrarząd	ptaszniki
Rodzina	Euagridae
Podrodzina	Australothelinae
Rodzaj	Stenygrocercus
Gatunek	Stenygrocercus franzi

Stenygrocercus franzi – gatunek pająka z infrarzędu ptaszników i rodziny Euagridae.

Taksonomia

Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1991 roku przez Roberta Ravena. Jako lokalizację typową wskazano góry Koghis na Nowej Kaledonii. Epitet gatunkowy nadano na cześć Herberta Franza, który odłowił holotyp.

Morfologia

U holotypowego samca ciało ma długość 9 mm przy prosomie długości 4,2 mm i szerokości 3,4 mm, a opistosmie (odwłoku) długości 4,1 mm i szerokości 2,8 mm, zaś u jedynej zmierzonej samicy ciało ma 11 mm długości przy prosomie długości 5 mm i szerokości 3,8 mm, a opistosmie (odwłoku) długości 5 mm i szerokości 3,5 mm. Karapaks jest pomarańczowobrązowy, u samicy z brązowymi brzegami i łatami, u samca porośnięty szarymi, a u samicy brązowymi i pofalowanymi włoskami. Ośmioro oczu rozmieszczonych jest na planie prostokąta. Oczy pary przednio-środkowej leżą na wzgórku, w widoku grzbietowym bardziej z tyłu niż pary przednio-bocznej, natomiast oczy pary tylno-środkowej leżą bardziej z przodu niż pary tylno-bocznej. Jamka karapaksu jest krótka, płytka, poprzeczna, opatrzona jedną parą szczecinek fowealnych, u samca odgięta, u samicy prosta. Nadustek jest niski. Pomarańczowobrązowe szczękoczułki u samca mają na przedniej krawędzi 8 dużych i 10 małych ząbków, a w nasadowo-środkowej części bruzdy jeden ząbek, zaś u samicy mają na przedniej krawędzi 10 dużych i 5 małych ząbków, a w nasadowo-środkowej części bruzdy dwa drobne ząbki i od 10 do 15 drobnych ziarenek. Barwa wargi dolnej, szczęk i sternum jest pomarańczowobrązowa. Odnóża są pomarańczowobrązowe, pozbawione obrączkowania, o trichobotriach rozmieszczonych w dwóch szeregach na goleniach, oraz jednym, prostym szeregu na nadstopiach i stopach. Grzebienie występują na wszystkich nadstopiach. Pazurki parzyste mają od 7 do 15 ząbków rozmieszczonych w S-kształtnym szeregu, a pazurek trzeci od jednego do trzech ząbków. Opistosoma samicy jest z wierzchu brązowa z bladą łatą na przedzie, dwiema parami jasnych łat za nią oraz dwoma bladymi przepaskami poprzecznym, od spodu zaś brązowa z żółtymi wieczkami płuc. Kądziołki przędne są żółtobrązowe z wierzchu i brązowe od spodu.

Nogogłaszczki samca mają gruszkowaty bulbus i zwężający się ku szczytowi embolus. Golenie pierwszej pary odnóży samca mają silnie nabrzmiały guzek przednio-brzuszny z trzema cierniami, półkolistym wciskiem na grzbiecie i dwoma długimi, zakrzywionymi kolcami dystalnymi oraz również nabrzmiały guzek tylno-brzuszny z grupką krótkich i grubych kolców poprzedzoną rowkiem. Golenie drugiej pary odnóży samca są słabiej nabrzmiałe, zaopatrzone w części odsiebnej w stożkowatą ostrogę z małym cierniem u nasady i długimi, prostymi megakolcami. Genitalia samicy zawierają cztery spermateki z dwoma oddzielnymi płatami o prostych nasadach, jedno- lub dwukrotnie skręconych częściach środkowych i jajowato powiększonych zbiornikach szczytowych.

Ekologia i występowanie

Pająk ten zasiedla górskie równikowe lasy deszczowe. Bytuje w ściółce i butwiejącym drewnie.

Gatunek endemiczny dla Nowej Kaledonii, znany wyłącznie z gór Koghis.