Steżkowa Przełęcz
 Steżkowa Przełęcz pomiędzy Steżkami a Ryniasem – widok ze szlaku do Schroniska pod Szarotką | |
| Państwo | |
|---|---|
| Wysokość |
1444 m n.p.m. |
| Pasmo | |
| Sąsiednie szczyty | |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°12′38,2″N 20°16′07,7″E/49,210611 20,268806
| |
Steżkowa Przełęcz (niem. Stösschensattel, słow. Stežkové sedlo, węg. Farcsík-nyereg[1]) – szeroka przełęcz we wschodniej części Tatr Bielskich na Słowacji, położona na wysokości 1444 m n.p.m.[2] (według wcześniejszych pomiarów 1439 m[3] lub około 1450 m[4]). Oddziela wzniesienie Rynias (Rinias 1472 m) od Steżek (Stežky, 1530 m). Jest płytko wcięta i porośnięta kosodrzewiną. Porośnięte lasem stoki południowo-wschodnie opadają do Doliny Kieżmarskiej (Dolina Kežmarskej Bielej vody), północno-wschodnie do Doliny Czarnej Huczawy (dolina Čiernej Hučavy)[3]. Duża część stoków opadających do Doliny Kieżmarskiej w 1997 roku to wiatrołomy. Stoki opadające do Doliny Czarnej Huczawy to głęboko wcięty lej o bogatej roślinności[4].
Ze Steżkowej Przełęczy prowadzi w miarę wygodne wejście na Steżki. Nie prowadzą tędy jednak żadne znakowane szlaki turystyczne, na dokładkę jest to obszaru ochrony ścisłej. Jego granica biegnie przez grzbiet Ryniasa, Steżkową Przełęcz i Steżki i należą do niego północno-wschodnie zbocza[5].
Nazwę przełęczy podał po raz pierwszy Władysław Cywiński w 5 tomie przewodnika „Tatry”[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych. Tatry Bielskie [online] [dostęp 2020-02-10].
- ↑ Úrad geodézie, kartografie a katastra Slovenskej republiky, Produkty leteckého laserového skenovania.
- ↑ a b Tatry Wysokie i Bielskie słowackie i polskie. Mapa turystyczna 1:25 000, Warszawa, Wyd. Kartograficzne Polkart Anna Siwicka, 2005/06, ISBN 83-87873-26-8
- ↑ a b c Władysław Cywiński, Tatry Bielskie, część zachodnia. Przewodnik szczegółowy, tom 4, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 1997, ISBN 83-7104-015-6
- ↑ Turystyczna mapa Słowacji. [dostęp 2019-06-16].