Stopień zagęszczenia

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Stopień zagęszczenia, (ID) – miara zagęszczenia gruntów sypkich[1]. Jest to stosunek zagęszczenia występującego w stanie naturalnym do zagęszczenia maksymalnego i oblicza ze wzoru[2]:

[2]

Gdzie:

  • emax – wskaźnik porowatości maksymalnej, którą otrzymuje się przez najbardziej luźne usypanie piasku
  • emin – wskaźnik porowatości minimalnej, przy możliwie największym zagęszczeniu piasku poprzez wibrację
  • e – wskaźnik porowatości naturalnej

Stopień zagęszczenia to geotechniczny parametr wiodący dla gruntów niespoistych. Wykorzystuje się go do określenia nośności danego ośrodka gruntowego.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Zenon Wiłun: Zarys geotechniki. Wyd. 8. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 2007, s. 76. ISBN 978-83-206-1354-4. (pol.).
  2. a b Marek Cała: Skład granulometryczny gruntu. Granice konsystencji. Klasyfikacje i nazewnictwo gruntów.. [dostęp 2008-05-19]. (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]