Przejdź do zawartości

Wskaźnik zagęszczenia

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Wskaźnik zagęszczenia Is – miara zagęszczenia gruntu nasypowego.

gdzie:

  • – gęstość objętościowa szkieletu badanego gruntu zagęszczonego [Mg/m³],
  • – maksymalna gęstość objętościowa gruntu [Mg/m³], oznaczona metodą badania wilgotności optymalnej[1] (gęstość odpowiadająca wilgotności optymalnej oznaczonej przy użyciu aparatu Proctora)

lub

gdzie:

  • gęstość objętościowa szkieletu badanego gruntu zagęszczonego [Mg/m³],
  • – maksymalna gęstość objętościowa gruntu uzyskana przy danej metodzie zagęszczania [Mg/m³].

Wartość najczęściej waha się w granicach 0,90–1,00, niekiedy może dochodzić nawet do 1,05 i więcej (może się okazać, że grunt jest bardziej zagęszczony niż można by się po nim spodziewać, lub niż można by go zagęścić celowo – przykładowo grunt pod nawierzchnię jezdną może być zagęszczany zagęszczarkami płytowymi do wartości maksymalnej ok. 0,98, a następnie przez lata w wyniku długotrwałych wibracji może osiągnąć = 1,03). W wielu zagadnieniach geotechniki uznaje się grunt za odpowiednio zagęszczony już od = 0,95 lub 0,98.

Badania wskaźnika zagęszczenia stosuje się tylko w odniesieniu do gruntów nasypowych. W odniesieniu do gruntów rodzimych (jak również nasypowych) stosuje się badania stopnia zagęszczenia.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Patrz norma PN-B-04481:1988.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]