Wskaźnik zagęszczenia
Wskaźnik zagęszczenia Is – miara zagęszczenia gruntu nasypowego.
gdzie:
- – gęstość objętościowa szkieletu badanego gruntu zagęszczonego [Mg/m³],
- – maksymalna gęstość objętościowa gruntu [Mg/m³], oznaczona metodą badania wilgotności optymalnej[1] (gęstość odpowiadająca wilgotności optymalnej oznaczonej przy użyciu aparatu Proctora)
lub
gdzie:
- – gęstość objętościowa szkieletu badanego gruntu zagęszczonego [Mg/m³],
- – maksymalna gęstość objętościowa gruntu uzyskana przy danej metodzie zagęszczania [Mg/m³].
Wartość najczęściej waha się w granicach 0,90–1,00, niekiedy może dochodzić nawet do 1,05 i więcej (może się okazać, że grunt jest bardziej zagęszczony niż można by się po nim spodziewać, lub niż można by go zagęścić celowo – przykładowo grunt pod nawierzchnię jezdną może być zagęszczany zagęszczarkami płytowymi do wartości maksymalnej ok. 0,98, a następnie przez lata w wyniku długotrwałych wibracji może osiągnąć = 1,03). W wielu zagadnieniach geotechniki uznaje się grunt za odpowiednio zagęszczony już od = 0,95 lub 0,98.
Badania wskaźnika zagęszczenia stosuje się tylko w odniesieniu do gruntów nasypowych. W odniesieniu do gruntów rodzimych (jak również nasypowych) stosuje się badania stopnia zagęszczenia.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Zenon Wiłun, Zarys geotechniki, Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 2003, ISBN 978-83-206-1354-4, OCLC 69560233 .
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Badanie wilgotności optymalnej gruntu, maksymalnej gęstości objętościowej szkieletu gruntowego oraz wskaźnika zagęszczenia. geotechnika.ps.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-01-30)]. – materiały Katedry Geotechniki Politechniki Szczecińskiej