Stout Bushmaster 2000
| |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent |
Bushmaster Aircraft |
| Konstruktor |
William B. Stout |
| Typ |
samolot pasażerski i transportowy |
| Konstrukcja |
górnopłat o konstrukcji metalowej |
| Załoga |
2 |
| Historia | |
| Data oblotu |
1964 |
| Dane techniczne | |
| Napęd |
3 silniki gwiazdowe Pratt-Whitney R-985 An-14B |
| Moc |
450 KM (330 kW] |
| Wymiary | |
| Rozpiętość |
23,75 m |
| Długość |
15,44 m |
| Wysokość |
4,09 m |
| Powierzchnia nośna |
79,13 m² |
| Masa | |
| Własna |
3400 kg |
| Startowa |
5600 kg |
| Osiągi | |
| Prędkość maks. |
206 km/h |
| Prędkość przelotowa |
184 km/h |
| Prędkość minimalna |
88,5 km/h |
| Zasięg |
1125 km |
| Rozbieg |
260 m |
| Dane operacyjne | |
| Liczba miejsc | |
| 15 – 23 | |
| Przestrzeń ładunkowa | |
| 5,60 x 1,52 x 2,13 m | |
| Użytkownicy | |
| Stany Zjednoczone | |
Stout Bushmaster 2000 – amerykański samolot pasażerski i transportowy.
Historia[edytuj | edytuj kod]
W połowie lat 60. konstruktor William B. Stout postanowił zbudować samolot oparty na konstrukcji budowanego w latach 20. samolotu Ford Trimotor, według założeń miał to być taki sam samolot ale zmodernizowany. Początkowo samolot ten miał być produkowany w wytwórni lotniczej Aircraft Hydro-Forming, ale w 1970 roku założono specjalną wytwórnie dla produkcji tego samolotu Bushmaster Aircraft. Samolot otrzymał oznaczenie Bushmaster 2000.
Zgodnie z założeniami samolot ten miał być przystosowany do lądowania na lotniskach polowych, a nawet na przygodnym terenie. Miał on przewozić pasażerów, ale także mógł być używany do transportu towarów, a nawet przy zastosowania zbiorników wody jako samolot do gaszenia pożarów.
Mimo możliwości tak szerokiego zastosowania nie było zainteresowania na tego typu samolot i ostatecznie wyprodukowano zaledwie 2 samoloty tego typu.
Użycie w lotnictwie[edytuj | edytuj kod]
Samoloty Bushmaster 2000 był w zasadzie użytkowano tylko do lotów próbnych i pokazowych.
Opis konstrukcji[edytuj | edytuj kod]
Samolot Bushmaster 2000 to górnopłatem o konstrukcji całkowicie metalowym. Kadłub pokryty jest drobno-żeberkowaną blachą falistą, nitowaną do konstrukcji. Skrzydła trójdzielne, 3-dźwigarowe. Kadłub półskorupowy o przekroju prostokątnym. Wewnątrz kadłuba jest kabina pasażerska mogąca pomieścić do 15 do 23 pasażerów, kabina po usunięciu foteli może służyć do transportu ładunków, a po zamontowaniu wewnątrz zbiornika także do gaszenia pożarów lub oprysku lasów.
Samolot był wyposażony w 3 silniki gwiazdowe, jeden umieszczony z przodu kadłuba , a dwa w gondolach na skrzydłach. Każdy z nich o mocy 450 KM.
Podwozie klasyczne stałe, trójgoleniowe.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- „Bushmaster-2000”. „Skrzydlata Polska”. 2 (1123), s. 14, 14 stycznia 1973. Wydawnictwo Komunikacji i Łączności.