Przejdź do zawartości

Stwierdzenie nieważności małżeństwa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Stwierdzenie nieważności małżeństwa – instytucja prawa kanonicznego, polegająca na zbadaniu w trybie procesowym, czy małżeństwo zostało zawarte zgodnie z normami prawa kanonicznego.

Definicja nieważności[1]

[edytuj | edytuj kod]

Prawo kanoniczne wyróżnia trzy grupy powodów, przez które małżeństwo może zostać uznane za nieważnie zawarte:

  • przeszkody zrywające,
  • wady zgody małżeńskiej,
  • wady formy zawarcia małżeństwa.

W przypadku uznania przez sąd kościelny, że małżeństwo jest obciążone jedną z wyżej wymienionych wad, zaczyna być ono uważane za nieważne od samego początku. W efekcie wierny może zawrzeć nowe małżeństwo kościelne z inną osobą[2].

Kodeks Prawa Kanonicznego stwierdza, że „małżeństwo mogą zawierać wszyscy, którym prawo tego nie zabrania”. Ograniczenia mogą pochodzić zarówno ze strony prawa Bożego (naturalnego i pozytywnego), jak i ze strony prawa ludzkiego, a więc także kanonicznego. W związku z tym pojawia się pojęcie przeszkody małżeńskiej.

Przeszkodą w szerokim znaczeniu jest okoliczność, która na mocy prawa Bożego lub ludzkiego nie pozwala zawrzeć małżeństwa ważnie lub godziwie. Okoliczność ta może dotyczyć nie tylko osoby, lecz także zgody małżeńskiej oraz formy zawarcia małżeństwa. Przeszkoda w ścisłym znaczeniu to pewne określone cechy osobiste i okoliczności rzeczowe, które nie pozwalają osobom nimi obarczonym na ważne zawarcie małżeństwa, dotyczą one bezpośrednio danej osoby. Kodeks Kanonów Kościołów Wschodnich dodaje, iż przeszkoda, choćby dotyczyła tylko jednej strony, czyni jednak małżeństwo nieważnym.

Te przeszkody w Kodeksie Prawa Kanonicznego z 1917 r. nazwano zrywającymi. Kodeks Jana Pawła II z 1983 r. wymienia 12 takich przeszkód (zrywających). Przeszkody małżeńskie podzielono na:

  • publiczne,
  • tajne.

Z uwagi na pochodzenie wyróżnia się:

  • przeszkody z prawa Bożego (impotencja, pokrewieństwo w pierwszym stopniu linii prostej, istniejący węzeł małżeński),
  • z prawa kościelnego – będą nimi pozostałe przeszkody wymienione przez KPK.

Dzieli się też między innymi przeszkody na:

  • absolutne (zabraniają małżeństwa w sposób absolutny z kimkolwiek – istniejący węzeł małżeński lub święcenia),
  • względne (nie pozwalają na małżeństwo jedynie z określonymi osobami – np. pokrewieństwo lub powinowactwo).

W 2015 roku Franciszek wprowadził w Kodeksie Prawa Kanonicznego zmiany upraszczające proces kanoniczny o stwierdzenie nieważności małżeństwa:

  • wprowadzono proces skrócony (45-dniowy),
  • zrezygnowano z obligatoryjnej dwuinstancyjności postępowania,
  • zmieniono zasady określające właściwość miejscową sądu prowadzącego sprawę[3].

Zmiany weszły w życie 8 grudnia 2015[4].

Przyczyny nieważności

[edytuj | edytuj kod]

Przeszkody zrywające

[edytuj | edytuj kod]
  • Wiek
  • Pokrewieństwo
  • Powinowactwo
  • Różna wiara
  • Impotencja (uprzednia i trwała)
  • Święcenia
  • Wieczysty publiczny ślub czystości
  • Małżonkobójstwo/Mężobójstwo (wymuszone wdowieństwo)
  • Węzeł małżeński
  • Uprowadzenie
  • Przyzwoitość publiczna
  • Pokrewieństwo prawne

Wady zgody małżeńskiej

[edytuj | edytuj kod]
  • Brak wystarczającego używania rozumu
  • Poważny brak rozeznania oceniającego co do praw i obowiązków małżeńskich
  • Niezdolność do podjęcia istotnych obowiązków małżeńskich z przyczyn natury psychicznej
  • Zgoda warunkowa
  • Bojaźń
  • Wprowadzenie w błąd
  • Przymus
  • Błąd co do osoby
  • Błąd co do przymiotu osoby
  • Błąd co do przymiotów małżeństwa
  • Symulacja całkowita lub częściowa

Wady formy zawarcia małżeństwa

[edytuj | edytuj kod]

Wady formy zawarcia małżeństwa – gdy naruszone zostały przepisy dotyczące zachowania formy zawarcia małżeństwa (forma zwyczajna i nadzwyczajna).

Krytyka

[edytuj | edytuj kod]

Instytucja stwierdzeń nieważności małżeństwa bywa krytykowana[kto?] za zbyt łatwe orzekanie o nieważności i wprowadzanie de facto rozwodów, zakazanych w Biblii przez Prawo Żydowskie oraz Jezusa – z wyłączeniem niewierności małżeńskiej.

Statystyki

[edytuj | edytuj kod]

W 1999 sądy kościelne w Polsce orzekły nieważność małżeństwa w 1265 przypadkach, w 2006 – w 1961, w 2007 – w 2171, a w 2010 w 2369 przypadkach[5].

Każdy sąd kościelny i trybunał prowadzi statystyki dot. liczby spraw prowadzonych w każdym sądzie, a także liczby wyroków pozytywnych i negatywnych. Tabela przedstawia zbiorcze opracowanie za rok 2017[6].

Diecezja Liczba spraw Wyroki pozytywne Wyroki negatywne
Ogółem 3875 71,10% 2755 907 23,41%
przemyska 204 95% 193 9 4%
sosnowiecka 38 92% 35 2 5%
ełcka 67 91% 61 5 7%
lubelska 225 89% 201 18 8%
drohiczyńska 45 89% 40 1 2%
włocławska 124 89% 110 10 8%
zamojsko-lubaczowska 114 89% 101 13 11%
łowicka 41 83% 34 6 15%
białostocka 116 83% 96 16 14%
tarnowska 143 80% 115 18 13%
katowicka 186 79% 147 33 18%
legnicka 78 78% 61 6 8%
siedlecka 83 77% 64 12 14%
warszawska 458 76% 350 53 12%
wrocławska 79 76% 60 10 13%
sandomierska 98 76% 74 21 21%
gnieźnieńska 44 75% 33 9 20%
kaliska 55 75% 41 14 25%
częstochowska 68 74% 50 16 24%
rzeszowska 75 71% 53 15 20%
łomżyńska 68 71% 48 15 22%
koszalińsko-kołobrzeska 70 69% 48 21 30%
pelplińska 60 68% 41 19 32%
bydgoska 77 68% 52 23 30%
warmińska 40 68% 27 10 25%
łódzka 116 66% 76 40 34%
gliwicka 60 63% 38 20 33%
elbląska 35 63% 22 11 31%
szczecińsko-kamieńska 39 62% 24 9 23%
toruńska 53 60% 32 17 32%
kielecka 84 57% 48 30 36%
krakowska 196 52% 101 83 42%
poznańska 144 51% 74 66 46%
płocka 80 44% 35 35 44%
opolska 89 43% 38 43 48%
gdańska 140 40% 56 84 60%
świdnicka 43 40% 17 26 60%
radomska 89 37% 33 47 53%
bielsko-żywiecka 1 0% 0%
Ogółem 3875 71,10% 2755 907 23,41%

Etapy procesu o stwierdzenie nieważności małżeństwa

[edytuj | edytuj kod]

Typowy proces o stwierdzenie nieważności małżeństwa składa się z następujących po sobie etapów:

  1. Opracowanie i złożenie skargi powodowej
  2. Przyjęcie skargi powodowej przez sąd kościelny
  3. Wydanie dekretu o ustalenie przedmiotu sporu
  4. Zeznania stron procesu o unieważnienie małżeństwa kościelnego
  5. Zeznania świadków w procesie unieważnienia małżeństwa
  6. Przedstawienie opinii biegłego sądowego
  7. Publikacja akt procesowych
  8. Uwagi obrońcy węzła małżeńskiego
  9. Prezentacja głosów obrończych stron procesu
  10. Wydanie wyroku

Proces może być poprzedzony konsultacją przedprocesową z adwokatem kościelnym. Każdej ze stron procesu oraz obrońcy węzła małżeńskiego przysługuje w ciągu 15 dni od wydania wyroku prawo do apelacji[7].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Arletta Bolesta, Stwierdzenie nieważności małżeństwa: kompendium dla katolików, Wydanie 2, Kraków: Wydawnictw eSPe, 2017, ISBN 978-83-7482-744-7 [dostęp 2024-08-17].
  2. Michał Pełka: Stwierdzenie nieważności małżeństwa. PoradniaSalomon.pl, 12-07-2016. [dostęp 2016-07-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-12-13)].
  3. Michał Poczmański: Proces w 45 dni, stwierdzenie nieważności małżeństwa, rozwód kościelny. [dostęp 2020-05-14].
  4. LETTERA APOSTOLICA IN FORMA DI «MOTU PROPRIO» DEL SOMMO PONTEFICE FRANCESCO MITIS IUDEX DOMINUS IESUS SULLA RIFORMA DEL PROCESSO CANONICO PER LE CAUSE DI DICHIARAZIONE DI NULLITÀ DEL MATRIMONIO NEL CODICE DI DIRITTO CANONICO
  5. Violetta Szostak, Stanisław Zasada: Kościół: Tego małżeństwa nie było. wyborcza.pl, 2015-07-22. [dostęp 2015-08-03].
  6. Michał Poczmański: Stwierdzenie nieważności małżeństwa – STATYSTYKI –. 2019-01-13. [dostęp 2020-05-19].
  7. Piotr Jantos: Jak wygląda proces kościelny. prawokanoniczne.org, 2012-02-07. [dostęp 2024-01-22].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Ks. Edmund Przekop, Przewodnik duszpasterski według Kodeksu Jana Pawła II
  • Ks. Tadeusz Pawluk, Prawo kanoniczne według Kodeksu Jana Pawła II
  • Wojciech Góralski, Kanoniczne prawo małżeńskie
  • Ks. Piotr-Mieczysław Gajda, Prawo małżeńskie Kościoła Katolickiego

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]