Sumak garbarski
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
![]() | |
Systematyka[1][2] | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Podkrólestwo | |
Nadgromada | |
Gromada | |
Podgromada | |
Nadklasa | |
Klasa | |
Nadrząd | |
Rząd | |
Rodzina | |
Rodzaj | |
Gatunek |
sumak garbarski |
Nazwa systematyczna | |
Rhus coriaria L. Sp. pl. 1:265. 1753 | |
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |
![]() |
Sumak garbarski (Rhus coriaria L.) – gatunek krzewu z rodziny nanerczowatych (Anacardiaceae). Występuje w krajach obszaru śródziemnomorskiego oraz w Azji Południowo-Zachodniej[4].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
- Pokrój
- Krzew dorastający do 3 m wysokości.
- Liście
- Nieparzystopierzaste, złożone z 9-15 listków.
- Kwiaty
- Zielonawożółte, zebrane są w długą i gęstą wiechę. Okres kwitnienia czerwiec – lipiec.
- Owoc
- Owłosiony pestkowiec koloru brązowoczerwonego.
Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]
- Roślina przyprawowa. Przyprawę stanowią suszone i zmielone owoce. Używane są w kuchni kaukaskiej i azjatyckiej. Dodaje się je do tłustych potraw. Smak owoców kwaśny, niekiedy używany jako namiastka cytryny
- Liście i gałęzie zawierają do 21% garbników. Są używane w garbarstwie oraz w farbiarstwie do barwienia na czarno.
- Liści używa się do aromatyzowania niektórych gatunków tytoniu.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ Peter F. Stevens , Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-01-25] (ang.).
- ↑ Rhus coriaria, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [online] (ang.).
- ↑ Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-03-10].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Zbigniew Podbielkowski: Słownik roślin użytkowych. Warszawa: PWRiL, 1989. ISBN 83-09-00256-4.
- Bohumír. Hlava: Rośliny przyprawowe. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1983. ISBN 83-09-00456-7.
Identyfikatory zewnętrzne: