Sungir
Sungir (ros. Сунгирь) – prehistoryczne stanowisko archeologiczne znajdujące się w Rosji, nad brzegiem rzeki Klaźma w pobliżu Włodzimierza[1].
Stanowisko zostało odkryte w 1955 roku przez Otto Badera, który następnie w latach 1956-1975 przeprowadził prace archeologiczne[1]. Odkryto na nim datowane na ok. 26-20 tys. lat BP[1] ślady pobytu ludności kultury strieleckiej[2]. W pozostałościach po obozowiskach odnaleziono bogaty materiał archeologiczny w postaci narzędzi kamiennych i kościanych[2]. Licznie występują kości zwierząt będących obiektem polowań, głównie mamutów, a także reniferów, koni, żubrów, lisów, zajęcy i lemingów, jak również ryb (przede wszystkim pstrągów) i ptaków[2].
Na stanowisku Sungir odkryte zostały dwa położone obok siebie prehistoryczne groby jamowe. W pierwszym pochowany został mężczyzna w wieku ok. 55-65 lat, ułożony w pozycji wyprostowanej na plecach, z głową zwróconą w kierunku północno-wschodnim. W drugim złożono zwrócone do siebie głowami szkielety chłopca i dziewczynki[2]. Ciała zmarłych ubrane były w odzienia wykonane ze skór[3]. Pochówkom towarzyszyło bogate wyposażenie grobowe, zawierające m.in. paciorki z ciosów mamuta (łącznie ponad 3,5 tys.), bransolety z muszelek i kościane ostrza[1][2][3]. W grobie dzieci złożono ponadto dwie unikatowe włócznie, wykonane ze sztucznie wyprostowanych ciosów mamuta[2][3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d A Dictionary of Archaeology. edited by Ian Shaw and Robert Jameson. Malden: Blackwell Publishing, 1999, s. 552.
- ↑ a b c d e f Wielka Historia Świata. T. 1. Świat przed „rewolucją” neolityczną. Kraków: Wydawnictwo Fogra, 2004, s. 409-413.
- ↑ a b c Ian Tattersal: I stał się człowiek. Ewolucja i wyjątkowość człowieka. Warszawa: Wydawnictwo CiS/Wydawnictwo WAB, 2001, s. 20-21.