Sushan Kuangren

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Shushan Kuangren
疏山匡仁
Data i miejsce urodzenia

837
Jizhou

Data i miejsce śmierci

909
góra Shu (?)

Szkoła

caodong

Linia przekazu
Dharmy zen

Dongshan Liangjie

Nauczyciel

Dongshan Liangjie

Następca

Huguo Shoucheng

Zakon

chan

Shushan Kuangren (chiń. 疏山匡仁; pinyin Shūshān Kuāngrén; kor. 소산광인 Sosan Kwangin; jap. Sozan Kyōnin; wiet. Sớ Sơn Khuôn Nhân; ur. 837, zm. 909) – chiński mistrz chan szkoły caodong. Znany jako „Wujek Karzeł”.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Pochodził z Jizhou (obecnie w mieście Ji’an w prowincji Jiangxi). Uważany jest za ucznia i spadkobiercę mistrza chan Dongshana Liangjie, chociaż w poszukiwaniu oświecenia przebywał u wielu mistrzów.

Ostatecznie żył i nauczał na górze Shu. Ponieważ był bardzo niskiego wzrostu nazywano go „karłowatym nauczycielem”.

Kiedy był bliski śmierci, napisał poniższy wiersz:

Moja droga leży poza błękitną pustką.
Białe chmury nie mają miejsca płynąć.
W świecie jest drzewo bez korzeni,
Żółte liście są odsyłane z powrotem przez wiatr[1].

Linia przekazu Dharmy zen[edytuj | edytuj kod]

Pierwsza liczba oznacza liczbę pokoleń mistrzów od 1 Patriarchy indyjskiego Mahakaśjapy.

Druga liczba oznacza liczbę pokoleń od 28/1 Bodhidharmy, 28 Patriarchy Indii i 1 Patriarchy Chin.

Trzecia liczba oznacza początek nowej linii przekazu w danym kraju.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Andy Ferguson. Zen’s Chinese Heritage. The Masters and Their Teachings, s. 230.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Andy Ferguson. Zen’s Chinese Heritage. The Masters and Their Teachings. Wisdom Publications. Boston, 2000. s. 518. ISBN 0-86171-163-7.