Symploka

Symploka (gr. συμπλοκή symplokḗ – „splot”^[1]^[2], łac. complexiō^[3]) – figura retoryczna polegająca na połączeniu anafory z epiforą. Takie połączenie skutkuje tym, że na początku zdań, wersów czy segmentów wypowiedzi powtarzana jest jedna fraza, a na ich końcu – inna^[4], np.:

Jakżeż ja się uspokoję –

pełne strachu oczy moje

pełne grozy myśli moje

pełne trwogi serce moje

pełne drżenia piersi moje

Jakżeż ja się uspokoję...

S. Wyspiański

Kto koronę przedawał? Panowie!

Kto koronę kupował? Panowie!

Kto wojska obce do kraju wprowadził? Panowie!

Stanisław Staszic, Przestrogi dla Polski

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Władysław Kopaliński: symploke. [w:] Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych [on-line]. [dostęp 2018-07-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-03-30)].
↑ Henry George Liddell, Robert Scott: συμπλοκή. [w:] A Greek-English Lexicon [on-line]. [dostęp 2018-07-16]. (ang.).
↑ Charlton T. Lewis, Charles Short: complexĭo. [w:] A Latin Dictionary [on-line]. [dostęp 2018-07-16]. (ang.).
↑ Napisane przez AgnieszkaN.A. Indebska Napisane przez AgnieszkaN.A., Epifora i symploke - wszystko, co warto o nich wiedzieć [online], Poprawna polszczyzna dla każdego, 28 czerwca 2021 [dostęp 2021-12-03] (pol.).

[1] Władysław Kopaliński: symploke. [w:] Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych [on-line]. [dostęp 2018-07-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-03-30)].

[2] Henry George Liddell, Robert Scott: συμπλοκή. [w:] A Greek-English Lexicon [on-line]. [dostęp 2018-07-16]. (ang.).

[3] Charlton T. Lewis, Charles Short: complexĭo. [w:] A Latin Dictionary [on-line]. [dostęp 2018-07-16]. (ang.).

[4] Napisane przez AgnieszkaN.A. Indebska Napisane przez AgnieszkaN.A., Epifora i symploke - wszystko, co warto o nich wiedzieć [online], Poprawna polszczyzna dla każdego, 28 czerwca 2021 [dostęp 2021-12-03] (pol.).

[1]

[2]

[3]

[4]