System lendungowy

System lendungowy – średniowieczny system podziału terytorialnego na jednostki organizacyjne, które były w stanie samodzielnie wybudować okręt wojenny (Langskip) i zapewnić jego obsadę bojową i zaopatrzenie.

Budowanymi okrętami były najczęściej sneki (czterdziestowiosłowce) lub skeidy (sześćdziesięciowiosłowce). Był on typowy dla społeczeństw skandynawskich (Duńczyków, Norwegów, Szwedów) oraz dla Słowian zamieszkujących wybrzeża Bałtyku (Pomorzan, Wolinian, Ranów, Obodrytów) końca pierwszego tysiąclecia i pierwszych wieków drugiego (wśród Słowian potwierdzony w zapiskach od IX w.).

Zobacz też

• Wikingowie
• Chąśnicy

Bibliografia

• Andrzej Michałek: Słowianie Zachodni. Jak kształtowały się państwa narodowe?. Warszawa: Bellona, s. 10. ISBN 978-83-11-12911-5.

Linki zewnętrzne

• Ryuuk: Piraci i kaprowie, czyli średniowieczne walki na morzu. www.salon24.pl, 2013-05-08. [dostęp 2016-01-29].