Przejdź do zawartości

Szalom Kramer

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Szalom Kramer
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

31 maja 1912
Sanok

Data i miejsce śmierci

3 października 1978
Izrael

Narodowość

Izrael

Szalom Kramer, hebr. שלום קרמר (ur. 31 maja 1912 w Sanoku, zm. 3 października 1978 w Izraelu) – izraelski eseista, redaktor, krytyk literacki.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w 1912 w Sanoku[1]. Był synem Salomona (Szlomo) Kramera, prowadzącego w Sanoku fabrykę octu, soków i przetworów owocowych „Eska” przy ulicy Ogrodowej 17 w dzielnicy Błonie[2][3][4][5], członka stowarzyszenia kupców w Sanoku[6], a także działacza ruchu Mizrachi[7].

Uczęszczał do chederu oraz do polskiej szkoły. Od 1925 do 1931 kształcił się w seminarium rabinackim w Warszawie uzyskując tytuł rabina. Studiował w Warszawie[1] oraz od 1932 do 1933 studiował na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie. W 1934 wyemigrował do Palestyny[1]. Ukończył studia na Uniwersytecie Hebrajskim w Jerozolimie[1]. pracował jako redaktor w dzienniku „Daver”. Podczas II wojny światowej od 1942 do 1944 służył w szeregach armii brytyjskiej. Podczas Holocaustu śmierć ponieśli jego ojciec, siostra, brat. Po powrocie osiadł w Kirjat Chajjim na przedmieściach Hajfy, gdzie był nauczycielem, później od 1953 w Jerozolimie. Od 1955 do śmierci był jednym z dwóch wykładowców literatury w uczelni Davida Yellina w Jerozolimie. Publikował tomy szkiców i portretów literackim, przekłady, pisał eseje[1]. W 1970 otrzymał nagrodę Wallenrod w „Moznayim”[8]. Zmarł w 1978[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f W artykule Natana Grossa przedstawiony jako Natan Kremer. Zob. Natan Gross. Notatki izraelskie. Wpływ Reymonta na izraelskiego pisarza. „Wiadomości”, s. 3, Nr 22 (1783) z 1 czerwca 1980. 
  2. Książka telefoniczna. genealogyindexer.org, 1939. s. 706. [dostęp 2017-06-01].
  3. Edward Zając: VII. Między wojnami. 1. Organizacja terytorialna i polityczna oraz stosunki demograficzne powiatu sanockiego. W: Życie gospodarcze ziemi sanockiej od XVI do XX wieku. Sanok: Stowarzyszenie Inicjowania Przedsiębiorczości, 2004, s. 182. ISBN 83-914224-9-6.
  4. Maria Łapiszczak: Sanok na dawnej pocztówce i fotografii. Cz. II. Sanok: 2001, s. 44. ISBN 83-915388-1-8.
  5. Waldemar Bałda: Sowa i bocian. Opowieść o Posadzie Olchowskiej – III dzielnicy Miasta Sanoka. Kraków: AB Media, 2012, s. 89, 90. ISBN 978-83-935385-7-7.
  6. Society of Jewish Merchants in Sanok 1935. jewisharchive.org. [dostęp 2017-06-01]. (ang.).
  7. W artykule tożsamość podana jako Salomon Krämer. Por. W sprawie listy „Mizrachi”. „Nowy Dziennik”, s. 4, Nr 183 z 6 lipca 1933. 
  8. Maeir wizleter (13 lipca 1979)