Przejdź do zawartości

Szamasz-szarru-ibni

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Szamasz-szarru-ibni (akad. Šamaš-šarru-ibni)[1] – wysoki dostojnik za rządów asyryjskiego króla Sin-szarra-iszkuna (?–612 p.n.e.) pełniący na dworze królewskim urząd „naczelnego dowódcy wojsk” (turtānu)[2]. Jego imieniem jako postkanonicznego eponima (limmu) datowanych jest szereg dokumentów z Aszur, Niniwy i Dur-Szarrukin[2]. Zgodnie z wyliczeniami uczonych sprawować on mógł swój eponimat w 615 r. p.n.e. (Reade), w 613 r. p.n.e. (Falkner) lub w 612 r. p.n.e. (Parpola)[3][4]. Najprawdopodobniej zginął wraz z królem Sin-szarra-iszkunem broniąc w 612 r. p.n.e. Niniwy przed wojskami Babilończyków i Medów[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. The Neo Assyrian Eponyms. cdli.ox.ac.uk. [dostęp 2019-10-25]. (ang.).
  2. a b c Radner K., Last Emperor or Crown Prince ..., s. 140.
  3. Reade J.E., Assyrian eponyms ..., s. 257.
  4. Radner K. (red.), The Prosopography ..., s. xix.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Radner K., Last Emperor or Crown Prince Forever? Aššur-uballiṭ II of Assyria according to Archival Sources, w: Yamada S. (red.), State Archives of Assyria Studies, tom 28, 2018, s. 135–142.
  • Radner K. (red.), The Prosopography of the Neo-Assyrian Empire, t. 1/I (A), 1998.
  • Reade J.E., Assyrian eponyms, kings and pretenders, 648-605 BC, w: Orientalia NS 67, 1998, s. 255-265.