Szczelina przy Zawieszonej Skale II
49°14′34″N 19°50′59″E/49,242889 19,849861| Plan jaskini | |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Położenie | |
| Właściciel | |
| Długość |
9 m |
| Głębokość |
5 m |
| Deniwelacja |
5 m |
| Wysokość otworów |
1384 i 1379 m n.p.m. |
| Wysokość otworów nad dnem doliny |
365 m |
| Ekspozycja otworów |
ku NE, ku SE |
| Data odkrycia |
6 lipca 1979 roku |
| Odkrywca |
M. i R.M. Kardasiowie |
| Kod |
(nr inwentarzowy PIG) T.E-07.18 |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
| 49°14′34″N 19°50′59″E/49,242889 19,849861
| |
Szczelina przy Zawieszonej Skale II – jaskinia, a właściwie schronisko, w Dolinie Kościeliskiej w Tatrach Zachodnich. Ma dwa otwory wejściowe znajdujące się w północnym zboczu masywu Kominiarskiego Wierchu, przy żlebie Żeleźniak, na wysokości 1384 i 1379 metrów n.p.m., w pobliżu Szczeliny przy Zawieszonej Skale I i Niszy Zachodniej. Długość jaskini wynosi 9 metrów, a jej deniwelacja 5 metrów[1].
Główne wejście do jaskini znajduje się za kilkudziesięciometrową turnią oderwaną od skalnych ścian u ich podstawy nazwanej Zawieszoną Skałą – stąd jej nazwa.
Opis jaskini[edytuj | edytuj kod]
Jaskinię stanowią dwie szczeliny zaczynające się w otworze dolnym. Prawa jest bardzo krótka, natomiast lewa prowadzi przez niewielki próg do otworu górnego[2].
Przyroda[edytuj | edytuj kod]
W jaskini brak jest nacieków. Ściany są mokre, nie ma na nich roślinności[2].
Historia odkryć[edytuj | edytuj kod]
Jaskinię odkryli oraz sporządzili jej plan i opis M. i R.M. Kardasiowie w 1979 roku[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Jaskinie Tatr [online], 16 sierpnia 2017 [dostęp 2018-10-23] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-16].
- ↑ a b c Jaskinie Polski, Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [online], jaskiniepolski.pgi.gov.pl [dostęp 2016-11-05].