Przejdź do zawartości

Szczepionka przeciw wirusowi zapalenia wątroby typu B

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Skojarzona 2-składnikowa szczepionka (chroni również przed WZW typu A)

Szczepionka przeciw wirusowi zapalenia wątroby typu B – szczepionka chroniąca przed wirusem HBV, wywołującym wirusowe zapalenie wątroby typu B. Pierwszą dawkę zaleca się podać w ciągu 24 godzin od urodzenia, podając dodatkowo dwie lub trzy dawki[1]. Obejmuje to osoby z obniżoną odpornością oraz osoby urodzone przedwcześnie. U zdrowych ludzi rutynowe szczepienia powodują, że ponad 95% osób jest odporna na zakażenie[1].

Osobom, które mogły mieć kontakt z wirusem HBV, oprócz szczepionki należy podać immunoglobulinę anty-HBs. Szczepionkę podaje się domięśniowo.

W Polsce jest szczepionką obowiązkową podawaną według kalendarza szczepień w ciągu 24 godzin od urodzenia[2]. Szczepionka znajduje się na liście leków podstawowych WHO[3].

Pierwsza szczepionka przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu B została zatwierdzona w Stanach Zjednoczonych w 1981[4], wersja rekombinowana pojawiła się na rynku w 1986[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Weekly epidemiological record. who.int. [dostęp 2017-11-17]. (ang. • fr.).
  2. Program szczepień ochronnych (PSO). mz.gov.pl. [dostęp 2017-11-17]. (pol.).
  3. WHO Model List of Essential Medicines 19th List. Światowa Organizacja Zdrowia, kwiecień 2015. [dostęp 2017-11-17].
  4. Edward Moticka: A Historical Perspective on Evidence-Based Immunology. s. 336. ISBN 978-0-12-398375-6.