Szew klinowo-czołowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Szew klinowo-czołowy
Czaszka człowieka. Kość czołowa oznaczona kolorem żółtym, kość klinowa – kolorem różowym.
Powierzchnia wewnętrzna podstawy czaszki człowieka. W górnej części ilustracji widoczna kość czołowa – kolor niebieski i kość klinowa – kolor żółty.
Prawy oczodół człowieka. Kość czołowa podpisana Frontal bone, kość klinowa podpisana Sphenoid bone.
Czaszka człowieka, widok z boku. Szew klinowo-czołowy podpisany sutura sphenofrontalis

Szew klinowo-czołowy (łac. sutura sphenofrontalis) – szew czaszki łączący kość klinową z kością czołową[1].

U człowieka szew klinowo-czołowy przebiega na kilku płaszczyznach. Na powierzchni wewnętrznej podstawy czaszki, w dole przednim czaszki, łączy brzeg tylny części oczodołowej kości czołowej z brzegami przednimi skrzydeł mniejszych kości klinowej[2][3]. Na bocznej ścianie części mózgowej czaszki brzeg boczny powierzchni skroniowej łuski czołowej kości czołowej łączy się z brzegiem czołowym skrzydła większego kości klinowej. To miejsce czaszki, będące połączeniem trzech lub czterech kości: czołowej, klinowej, skroniowej i ciemieniowej, stanowi punkt kraniometryczny nazywany pterion. W życiu płodowym i niemowlęcym znajduje się tu ciemiączko przednio-boczne (ciemiączko klinowe), zamykające się zwykle w ciągu pierwszego roku życia[4][5][6][7]. Ostatnia część szwu klinowo-czołowego leży w obrębie oczodołu, przebiegając poziomo na granicy ściany górnej (stropu oczodołu) i przyśrodkowej oczodołu i łącząc słabo zazębiony brzeg tylny części oczodołowej kości czołowej, w środkowej części ze skrzydłem mniejszym kości klinowej, bocznie z brzegiem czołowym skrzydła większego kości klinowej[8][9].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Kazimierz Krysiak, Henryk Kobryń, Franciszek Kobryńczuk, Anatomia zwierząt. 1. Aparat ruchowy, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2012, s. 233–236, ISBN 978-83-01-16822-3.
  2. Bochenek i Reicher 2019 ↓, s. 408–409.
  3. WSM 1996 ↓, s. 1298.
  4. Bochenek i Reicher 2019 ↓, s. 314–316.
  5. Bochenek i Reicher 2019 ↓, s. 338.
  6. Bochenek i Reicher 2019 ↓, s. 398.
  7. WSM 1996 ↓, s. 1134.
  8. Bochenek i Reicher 2019 ↓, s. 339.
  9. Bochenek i Reicher 2019 ↓, s. 413–414.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom I. Anatomia ogólna. Kości, stawy i więzadła, mięśnie, wyd. XIII, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2019, ISBN 978-83-200-4323-5.
  • Polska Akademia Nauk Wydział Nauk Medycznych, Wielki słownik medyczny, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 1996, ISBN 83-200-1923-0.