Przejdź do zawartości

Sąd Najwyższy (Estonia)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sąd Najwyższy Estonii
Riigikohus
Ilustracja
Logo Sądu Najwyższego Estonii
Funkcjonowanie
Okres funkcjonowania

od 21 października 1919

Siedziba

Tartu

Język urzędowy

język estoński

Strona internetowa
Zastrzeżenia dotyczące pojęć prawnych

Sąd Najwyższy Estonii (est. Riigikohus) – najwyższa[1] instytucja sądowa w Republice Estonii.

Historia[2]

[edytuj | edytuj kod]

21 października 1919 r. Zgromadzenie Ustawodawcze Estonii przyjęło ustawę o Sądzie Najwyższym. Jego pierwsze spotkanie odbyło się 14 stycznia 1920 r. w Tartu.

W 1935 roku Sąd Najwyższy przeniósł się z Tartu do Tallina. Po pierwszej radzieckiej okupacji państw bałtyckich i utworzeniu estońskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej latem 1940 r. działalność Sądu Najwyższego została zawieszona.

27 maja 1993 r. odbyło się pierwsze spotkanie odnowionego Sądu Najwyższego Estonii.

Skład i zadania[3]

[edytuj | edytuj kod]

Sąd Najwyższy składa się z 19 sędziów (w tym przewodniczącego sądu), są wybierani przez estoński parlament na wniosek Prezesa Sądu Najwyższego. Prezes Sądu Najwyższego jest wybierany przez Parlament na wniosek prezydenta Estonii. Jego kadencja trwa dziewięć lat.

Kolegia kasacyjne

[edytuj | edytuj kod]

Sędziowie SN są członkami jednego z trzech kolegiów kasacyjnych:

  • Rada Administracyjna (5 członków)
  • Rada Kryminalna (5 członków)
  • Rada Spraw Cywilnych (7 członków)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Riigikohus on Eesti kõrgeim kohus | Riigikohus [online], www.riigikohus.ee [dostęp 2019-04-15].
  2. Uudised | Riigikohus [online], www.riigikohus.ee [dostęp 2019-04-15].
  3. Uudised | Riigikohus [online], www.riigikohus.ee [dostęp 2019-04-15].