Tachypnoe
Tachypnoe, tachypnoë (z łac.) – medyczny termin odnoszący się do przyspieszenia częstości oddechów[1].
W warunkach prawidłowych liczba oddechów u osoby dorosłej wynosi 12–16 na minutę[1], natomiast u noworodka około 40 (dopiero powyżej 60 oddechów na minutę pozwala na rozpoznanie tachypnoe)[potrzebny przypis].
Przyspieszenie oddechu spowodowane wysiłkiem fizycznym lub emocjami jest objawem fizjologicznym. Jako objaw chorobowy może towarzyszyć gorączce lub duszności, między innymi w zapaleniu płuc[1][2].
W niektórych sytuacjach chorobowych, oprócz przyspieszenia szybkości oddychania, może dochodzić także do zmian rytmu oddychania doprowadzających do powstania patologicznego toru oddechowego jak: oddech Biota, oddech Kussmaula, oddech Cheyne’a-Stokesa[1].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Dariusz Ziora, Badanie podmiotowe i przedmiotowe [w:] Pulmonologia. Cz. 1, Adam Antczak (red.), Warszawa: Medical Tribune Polska, 2010, s. 3–5, ISBN 978-83-60135-76-1.
- ↑ Wojciech Szczeklik: Choroby układu oddechowego. Wybrane objawy przedmiotowe. W: Interna Szczeklika 2017. Piotr Gajewski (red). Kraków: Medycyna Praktyczna, 2017, s. 613. ISBN 978-83-7430-517-4.
