Tactique (1863)
 „General Suárez” ok. 1900 | |
| Klasa | |
|---|---|
| Typ | |
| Historia | |
| Stocznia | |
| Wodowanie |
19 marca 1863 |
 Marine nationale
| |
| Nazwa |
„Tactique” |
| Wejście do służby |
październik 1863 |
| Wycofanie ze służby |
1886 |
 Urugwaj
| |
| Nazwa |
„General Suárez” |
| Wejście do służby |
1887 |
| Wycofanie ze służby |
1913 |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność |
normalna: 360-405 ton |
| Długość | |
| Szerokość |
6,71 m |
| Zanurzenie |
2,62-3 m |
| Materiał kadłuba | |
| Napęd | |
| maszyna parowa o mocy 175-205 KM kotły owalne, 1 śruba | |
| Prędkość |
7,3-9,2 węzła |
| Uzbrojenie | |
| początkowo: 2 działa kal. 120 mm (2 x I) | |
| Załoga |
62 |
Tactique – francuska kanonierka z 2. połowy XIX wieku, jedna z pięciu jednostek typu Pique. Okręt został zwodowany 19 marca 1863 roku w stoczni Arsenal de Toulon w Tulonie, wchodząc w skład Marine nationale w październiku 1863 roku. Po wycofaniu ze służby we francuskiej marynarce w 1886 roku jednostka została zakupiona przez rząd Urugwaju, po czym w roku 1887 została wcielona do marynarki tego kraju pod nazwą „General Suárez”. Okręt został wycofany ze służby w 1913 roku, a przynajmniej do 1919 roku był użytkowany jako hulk szkolny.
Projekt i budowa[edytuj | edytuj kod]
Kanonierki typu Pique zostały zwodowane w latach 1862-1864[1]. Okręty miały kadłuby wykonane z drewna, napędzane były maszynami parowymi poprzez jedną lub dwie śruby (tylko na „Pique”)[1]. „Tactique” zbudowany został w Arsenale w Tulonie[1][2]. Wodowanie odbyło się 19 marca 1863 roku[1][3][a].
Dane taktyczno-techniczne[edytuj | edytuj kod]
Okręt był kanonierką o długości na wodnicy 38,8 metra, szerokości 6,71 metra i zanurzeniu 2,62-3 metry[1][2]. Wyporność normalna wynosiła między 360 a 405 ton[1][2][b]. Siłownię okrętu stanowiła maszyna parowa o mocy 175-205 KM, do której parę dostarczały kotły owalne[1][2]. Prędkość maksymalna napędzanego jedną śrubą okrętu wynosiła 7,3-9,2 węzła[1][2]. Okręt zabierał zapas 25-35 ton węgla[1][2].
Na uzbrojenie artyleryjskie okrętu składały się początkowo dwa pojedyncze działa kalibru 120 mm (4,7 cala)[1].
Załoga okrętu składała się z 62 oficerów, podoficerów i marynarzy[1][2].
Służba[edytuj | edytuj kod]
Okręt został przyjęty w skład Marine nationale w październiku 1863 roku[3][c]. W 1886 roku jednostka została wycofana ze służby we francuskiej marynarce, po czym w roku następnym zakupiona przez rząd Urugwaju[2][4]. Kanonierkę przezbrojono wówczas w cztery pojedyncze działa kalibru 75 mm L/30 C/73 produkcji Kruppa[2][4][d]. W roku 1887 okręt przyjęto do marynarki wojennej tego kraju pod nazwą „General Suárez”[2][5]. Okręt został wycofany ze służby w 1913 roku, a następnie przynajmniej do 1919 roku był użytkowany jako hulk szkolny[4][5].
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Gogin 2015 ↓ podaje, że okręt został zwodowany w 1864 roku.
- ↑ Jane 1970 ↓, s. 360 i Gardiner i Gray 1985 ↓, s. 424 podają, że wyporność okrętu wynosiła 400 ton.
- ↑ Gogin 2015 ↓ podaje, że okręt został wcielony do służby w 1864 roku.
- ↑ Jane 1970 ↓, s. 360 podaje, że na uzbrojeniu okrętu były także cztery karabiny maszynowe.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Roger Chesneau, Eugene Kolesnik: Conway’s All The World’s Fighting Ships 1860–1905. London: Conway Maritime Press, 1979. ISBN 978-0-85177-133-5. (ang.).
- Robert Gardiner, Randal Gray: Conway’s All the World’s Fighting Ships 1906–1921. London: Conway Maritime Press, 1985. ISBN 0-85177-245-5. (ang.).
- Ivan Gogin: GENERAL SUÁREZ wooden gunboat (1864/1887). Navypedia. [dostęp 2019-03-09]. (ang.).
- Ivan Gogin: PIQUE screw gunboats (1863). Navypedia. [dostęp 2022-01-27]. (ang.).
- Fred T. Jane (red.): Jane’s Fighting Ships 1905/6. New York: Arco Publishing Company, 1970. (ang.).