Tarcza Legionów
.jpg)
Tarcza Legionów (Tarcza Legionowa) – upamiętnienie połączone z akcją charytatywną podczas I wojny światowej na zemiach polskich.
Od 1915 miasta, a także ziemie, dokonywały fundacji Tarczy[1]. Ich celem było udzielanie wsparcia materialnego na rzecz Legionów Polskich[1]. Darczyńca przekazujący wpłatę na fundusz wdów i sierot po poległych legionistach miał możliwość wbicia gwoździa w tarczę[1]. Genezą inicjatywy było ufundowanie Kolumny Legionów 16 sierpnia 1915, aczkolwiek z uwagi na spore koszty tego przedsięwzięcia idea była kontynuowana w postaci mniej kosztownych tarcz[1]. Tarcze powstały w wielu miastach galicyjskich, a ich odsłonięcia dokonywano podczas uroczystości[1]. Projektantami byli artyści (np. Wojciech Brzega, Stanisław Piątkiewicz, Antoni Procajłowicz, Karol Stryjeński, Kazimierz Witkiewicz)[1].
W 1917 ukazała się publikacja pt. Tarcze Legionów 1914-1917, której autorem był Mieczysław Opałek[2].
Bogaty zbiór Tarcz Legionów znajduje się w Muzeum Historycznym Miasta Krakowa[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g Janusz Tadeusz Nowak: Tarcza Legionów Polskich 1915-1917 w zbiorach MHK. muzeumkrakowa.pl. [dostęp 2022-05-29].
- ↑ Mieczysław Opałek: Tarcze Legionów 1914-1917. Kraków: Centralne Biuro Wydawnictw N.K.N., 1917, s. 1.
