Tatraea macrospora
_Korf_355493.jpg)
| |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
Tatraea macrospora |
| Nazwa systematyczna | |
| Tatraea macrospora (Peck) Baral Öst. Z. Pilzk. Öst. Z. Pilzk. 8: 80 (1999) | |
_Baral_707932.jpg)
Tatraea macrospora (Peck) Baral – gatunek grzybów z rzędu tocznikowców (Helotiales)[1].
Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Tatraea, Helotiaceae, Helotiales, Leotiomycetidae, Leotiomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy takson ten zdiagnozował w roku 1874 Charles Horton Peck, nadając mu nazwę Helotium macrosporum. Obecną, uznaną przez Index Fungorum, nazwę nadał mu w roku 1999 Hans-Otto Baral[1].
- Calycina macrospora (Peck) Kuntze [jako 'macrosporia'] 1898
- Ciboria peckiana (Cooke) Korf 1971
- Ciboria peckiana f. gigaspora (Korf) Korf 1970
- Ciboria peckiana f. novoguineense Spooner 1987
- Helotium macrosporum Peck [jako 'macrosporium'] 1874
- Peziza peckiana Cooke 1875
- Rutstroemia macrospora (Peck) Kanouse 1940
- Rutstroemia macrospora f. gigaspora Korf 1959
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Pojedynczy ma średnicę około 5–15 mm, owocniki najczęściej występują w małych lub dużych grupach, tylko sporadycznie występujące jako samotne owocniki. Kształt miseczkowaty lub płaski, górna powierzchnia gładka, blado-szara do szaro-białej. Dolna powierzchnia jest delikatnie szorstka, podobna kolorem do górnej. Trzon do 15 mm długości i 1,5 mm szerokości, niekiedy znacznie krótszy, gładki lub delikatnie owłosiony, kolorystycznie zbliżony do górnej powierzchni[3][4][5].
- Cechy mikroskopowe
Worki cylindryczne o rozmiarach około 155–185 × 11–16 µm. Wstawki o szerokości 2–3 µm, nierozgałęzione, szkliste, nie powiększone na końcu. Zarodniki wrzecionowate wąskie, podłużne, zwykle nieco spłaszczone z jednej strony i z tendencją do lekko spiczastych końców, czasami zawierające rząd 4–8 dużych kropli oleju, między którymi ostatecznie pojawiają się przegrody. Zarodniki mają wymiary 22–34 × 6–8 µm[4][5][6][7].
Występowanie i siedlisko[edytuj | edytuj kod]
Saprotrof. Występuje od lata do jesieni na twardych częściach rozkładających się pniaków, kłód i zwalonych gałęzi gatunków liściastych o twardym drewnie, rzadko iglastych[3][4][5]. Występuje[8] w Ameryce (Południowej, Środkowej i Północnej), Azji Południowej, Australazji i Japonii[6]. Znaleziono go także w Szwecji[9].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Index Fungorum - Names Record [online], www.indexfungorum.org [dostęp 2020-11-16] (ang.).
- ↑ Species Fungorum - Species synonymy [online], www.speciesfungorum.org [dostęp 2020-11-16] (ang.).
- ↑ a b Tatraea macrospora [online], www.messiah.edu [dostęp 2020-11-18] (ang.).
- ↑ a b c Michael Beug, Arleen Bessette, Alan E. Bessette, Ascomycete Fungi of North America: A Mushroom Reference, The Corrie Herring Hooks series, Austin: University of Texas Press, 2014, s. 413, ISBN 978-0-292-75452-2 (ang.).
- ↑ a b c Todd F. Elliott, Steven L. Stephenson, Mushrooms of the Southeast, Portland, Oregon: Timber Press, 2018, s. 67, ISBN 978-1-60469-730-8 (ang.).
- ↑ a b Hans-Otto Baral i inni, Tatraea dumbirensis, new records of a rare leotialean discomycete in Europe, „Österreichische Zeitschrift für Pilzkunde”, 8, 1999, s. 71-82, ISSN 1021-2450 (ang.).
- ↑ Maryland Biodiversity Project - (Tatraea macrospora) [online], www.marylandbiodiversity.com [dostęp 2020-11-18] (ang.).
- ↑ MyCoPortal - Google Map [online], mycoportal.org [dostęp 2020-11-18] (ang.).
- ↑ MyCoPortal Detailed Collection Record Information [online], mycoportal.org [dostęp 2020-11-18] (ang.).