Tawroszowate
| Carchariidae | |||
| Müller & Henle, 1839[1] | |||
 Przedstawiciel rodziny – tawrosz piaskowy (Carcharias taurus) | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Nadgromada | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Nadrząd | |||
| Rząd | |||
| Rodzina |
tawroszowate | ||
| Typ nomenklatoryczny | |||
|
Carcharias Rafinesque, 1810 | |||
| Synonimy | |||
| |||
| Rodzaje i gatunki | |||
| |||
Tawroszowate (Carchariidae) – monotypowa rodzina ryb chrzęstnoszkieletowych z rzędu lamnokształtnych (Lamniformes).
Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]
Ciepłe i tropikalne wody oceaniczne.
Cechy charakterystyczne[edytuj | edytuj kod]
Ciało wrzecionowate. Stosunkowo duże szczeliny skrzelowe sięgające do nasady płetwy piersiowej. Brak kila na trzonie ogonowym. 156–183 kręgów. Jajożyworodne[6].
Systematyka[edytuj | edytuj kod]
Rodzaj zdefiniował w 1810 roku francuski przyrodnik Constantine Samuel Rafinesque w publikacji własnego autorstwa poświęconej nowym rodzajom i gatunkom zwierząt i roślin Sycylii[5]. Gatunkiem typowym jest (oznaczenie monotypowe) tawrosz piaskowy (C. taurus).
Etymologia[edytuj | edytuj kod]
- Carcharias: gr. καρχαρος karkharias ‘gatunek rekina z zębami przypominającymi piłę’[7].
- Triglochis: gr. τρι- tri- ‘trój-’, od τρεις treis, τρια tria ‘trzy’[8]; γλωχίν glōkhin (γλωχις glokhis), γλωχίνος glōkhinos ‘sterczący koniec’[9]. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): Carcharias taurus Rafinesque, 1810.
- Eugomphodus: gr. ευ eu ‘dobry, ładny, typowy’[10]; γομφος gomphos ‘klin, kołek’[11]; οδους odous, οδοντος odontos ‘ząb’[12]. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): Carcharias griseus Ayres, 1843 (= Carcharias taurus Rafinesque, 1810).
Podział systematyczny[edytuj | edytuj kod]
Do rodziny należy jeden rodzaj z dwoma gatunkami[13]:
- Carcharias taurus Rafinesque, 1810 – tawrosz piaskowy[14]
- Carcharias tricuspidatus Day, 1878
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ J.P. Müller & F.G.J. Henle: Systematische Beschreibung der Plagiostomen. Barlin: Veit, 1839, s. xv, 27. (niem.).
- ↑ a b J.P. Müller & J. Henle. Über die Gattungen der Haifische und Rochen nach einer von ihm mit Hrn. Henle unternommenen gemeinschaftlichen Arbeit über die Naturgeschichte der Knorpelfische. „Bericht über die zur Bekanntmachung geeigneten Verhandlungen der Königlichen Preussischen Akademie der Wissenschaften zu Berlin”. Jahrgang 1837, s. 113, 1837. (niem.).
- ↑ Ch.L. Bonaparte: Synopsis Vertebratorum Systematis. 1837, s. 27. (fr.).
- ↑ T.N. Gill. Catalogue of the fishes of the eastern coast of North America, from Greenland to Georgia. „Proceedings of the Academy of Natural Sciences of Philadelphia”. 13, s. 60, 1861. (ang.).
- ↑ a b C.S. Rafinesque: Caratteri di alcuni nuovi generi e nuove specie di animali e piante della Sicilia, con varie osservazioni sopra i medesimi. Palermo: Sanfilippo, 1810, s. 11. (wł.).
- ↑ Joseph S. Nelson: Fishes of the World. John Wiley & Sons, 2006. ISBN 0-471-25031-7.
- ↑ Ch. Scharpf: Family Carchariidae Müller & Henle 1838 (Sand Tiger Sharks). The ETYFish Project. [dostęp 2024-03-05]. (ang.).
- ↑ Jaeger 1959 ↓, s. 270.
- ↑ Jaeger 1959 ↓, s. 111.
- ↑ Jaeger 1959 ↓, s. 98.
- ↑ Jaeger 1959 ↓, s. 112.
- ↑ Jaeger 1959 ↓, s. 171.
- ↑ Ron Fricke, William Neil Eschmeyer, Richard Van der Laan (red.), SEARCH, [w:] Eschmeyer's Catalog of Fishes, California Academy of Sciences, 6 września 2023 [dostęp 2024-03-06] (ang.).
- ↑ Fritz Terofal, Claus Militz: Ryby morskie. Leksykon przyrodniczy. Henryk Garbarczyk i Eligiusz Nowakowski. Warszawa: Świat Książki, 1996, s. 1–288. ISBN 83-7129-306-2.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- E.C. Jaeger: Source-book of biological names and terms. Wyd. 3 (Revised second printing). Springfield: Charles C. Thomas, 1959, s. 1–316. (ang.).