Przejdź do zawartości

Taylor Sander

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Taylor Sander
Ilustracja
Taylor Sander (2018)
Pełne imię i nazwisko

Taylor Lee Sander

Data i miejsce urodzenia

17 marca 1992
Fountain Valley

Wzrost

196 cm

Pozycja

przyjmujący

Kariera seniorska
Lata Klub Wyst.
2011–2014 BYU Cougars
2014–2016 Calzedonia Werona
2016–2017 Beijing BAIC Motor
2017 Al Arabi Ad-Dauha
2017–2018 Cucine Lube Banca Civitanova
2018–2019 Sada Cruzeiro Vôlei
2020–2021 PGE Skra Bełchatów[1]
2022–2023 Las Vegas Ramblers[2]
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst.
 Stany Zjednoczone
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Stany Zjednoczone
Igrzyska olimpijskie
brąz Rio de Janeiro 2016 piłka siatkowa
(drużynowo)
Mistrzostwa świata
brąz Włochy/Bułgaria 2018 drużynowo
Puchar Świata
złoto Japonia 2015 drużynowo
Mistrzostwa Ameryki Północnej, Środkowej i Karaibów
złoto Stany Zjednoczone 2017 drużynowo
Liga Narodów
srebro Chicago 2019 drużynowo
brąz Lille 2018 drużynowo
Liga Światowa
złoto Florencja 2014 drużynowo
brąz Rio de Janeiro 2015 drużynowo
Taylor Sander przygotowuje się do wykonywania zagrywki na Igrzyskach Olimpijskich 2016

Taylor Lee Sander (ur. 17 marca 1992 w Fountain Valley) – amerykański siatkarz, grający na pozycji przyjmującego. Reprezentant Stanów Zjednoczonych, brązowy medalista igrzysk olimpijskich z Rio de Janeiro (2016) i mistrzostw świata (2018).

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Kariera sportowa

[edytuj | edytuj kod]

Karierę siatkarską zaczął w 1999 roku w Mavericks Volleyball Club. W tym czasie uprawiał również siatkówkę plażową. W latach 2006–2010 uczęszczał do Norco High School, równolegle grał w Orange Coast Volleyball. W latach 2011–2014 studiował na Uniwersytecie Brighama Younga i jednocześnie reprezentował Stany Zjednoczone zarówno w rozgrywkach kadetów, jak i juniorów. Pierwsze powołanie do reprezentacji seniorów otrzymał w 2012 roku. Dwa lata później zdobył złoty medal Lidze Światowej. Final Six odbywał się we Włoszech, a na zakończenie turnieju został wybrany MVP oraz najlepszym przyjmującym razem z Ricardo Lucarelli[3].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Jego rodzicami są Steve i Kera Sander. Ma starszą siostrę Britney (ur. 1989) i młodszego brata Brendena (ur. 1995), który również został siatkarzem[4][5].

W 2015 roku poślubił Rachel McQuivey[5]. W 2018 roku na świat przyszedł ich syn Atli[6].

Sukcesy klubowe

[edytuj | edytuj kod]

Liga Mistrzów:

Puchar Challenge:

Klubowe mistrzostwa świata:

Klubowe mistrzostwa Ameryki Południowej:

  • złoto 2019

Mistrzostwo Brazylii:

  • brąz 2019

Mistrzostwo Chin:

  • srebro 2017

Mistrzostwo Włoch:

Puchar Kataru:

  • złoto 2017

Puchar Brazylii:

  • złoto 2019

Sukcesy reprezentacyjne

[edytuj | edytuj kod]

Igrzyska olimpijskie:

Mistrzostwa świata:

Puchar Świata:

Liga Narodów:

Liga Światowa:

Mistrzostwa Ameryki Północnej, Środkowej i Karaibów:

Puchar Panamerykański:

Mistrzostwa Ameryki Północnej, Środkowej i Karaibów juniorów:

  • złoto 2010

Mistrzostwa Ameryki Północnej, Środkowej i Karaibów kadetów:

  • złoto 2008

Nagrody indywidualne

[edytuj | edytuj kod]
Rok Turniej Nagroda
2012 Puchar Panamerykański[7] MVP
2013 Puchar Panamerykański Najlepszy przyjmujący
Najlepszy zagrywający
2014 Liga Światowa[8] Najlepszy przyjmujący
(z Ricardo Lucarellim)
MVP
2016 Puchar Challenge[9] MVP
2018 Liga Narodów[10] Najlepszy przyjmujący
2019 Klubowe mistrzostwa Ameryki Południowej(inne języki)[11] MVP

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Taylor Sander zagra w PGE Skrze Bełchatów. skra.pl, 2020-06-26. [dostęp 2020-06-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-06-26)]. (pol.).
  2. https://volleybox.net/pl/taylor-sander-p1267/clubs
  3. Liga Światowa 2014 - nagrody indywidualne. siatka.org. [dostęp 2014-07-21]. (pol.).
  4. Piotr Dobrowolski: PlusLiga. Brenden Sander nowym przyjmującym Cerradu Enei Czarnych Radom. sportowefakty.wp.pl, 2019-11-21. [dostęp 2020-06-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-06-26)]. (pol.).
  5. a b Team USA – Taylor Sander. teamusa.org. [dostęp 2020-06-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-06-26)]. (ang.).
  6. B.J. Hoeptner Evans: U.S. Men Celebrate Homecoming with Win. teamusa.org, 2019-06-21. [dostęp 2020-06-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-06-26)]. (ang.).
  7. American Taylor Sander wins MVP honors. norceca.net, 2012-07-14. [dostęp 2020-06-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-06-26)]. (ang.).
  8. USA upset Brazil to claim second World League title. fivb.org, 2014-07-20. [dostęp 2020-06-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-06-26)]. (ang.).
  9. Calzedonia VERONA make history taking their first major title, one more for Giani!. cev.lu, 2016-04-03. [dostęp 2020-06-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-02-10)]. (ang.).
  10. MVP Mikhaylov ends VNL on high note. volleyball.world, 2018-07-09. [dostęp 2020-06-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-06-26)]. (ang.).
  11. Júnior Barbosa: Com Sander MVP, confira a seleção do Sul-Americano. melhordovolei.com.br, 2019-03-03. [dostęp 2020-06-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-06-26)]. (port.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]