Tegeates

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Tegeates (gr. Τεγεάτης Tegeátēs) – jeden z pięćdziesięciu synów Likaona, zabity przez Zeusa za podanie mu do zjedzenia ciała dziecka podczas posiłku[1]. Mityczny założyciel Tegei. Poślubił jedną z córek Atlasa, Majrę i miał z nią synów Skefrosa i Lejmona. Gdy, pod nieobecność Tegeatesa i Majry Tegeę odwiedzili bogowie: Apollo i Artemida, przyjął ich Skefros. Lejmon uznał, że brat obgadywał go przed bogami i zabił go. Zginął zaraz potem zastrzelony przez Artemidę z łuku. Kraj dotknęła klęska głodu. Tegaeates i Majra, aby przebłagać gniew bogów, ustanowili coroczne święto ku czci Skefrosa, w czasie którego odgrywana była scena pościgu Artemidy za Lejmonem[2].

Według lokalnej arkadyjskiej tradycji Tegeates był też ojcem Kydona, Archediosa, Gortysa i Katreusa. Wyemigrowali oni na Kretę, gdzie założyli Kydonię, Gortydę i Katre. Kreteńczycy nie uznawali jednak tego mitu[a][3]. Grób Tegeatesa i jego żony pokazywano na agorze Tegei, Pauzaniaszowi jeszcze w II w. n.e.[4]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. O Tegeatesie wspomina Pauzaniasz w Wędrówkach po Helladzie VIII 3, 4; 45, 1; 48, 6; 53, 2 i n.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Grimal 1987 ↓, s. 212.
  2. Grimal 1987 ↓, s. 206-207.
  3. a b Grimal 1987 ↓, s. 337.
  4. Grimal 1987 ↓, s. 218.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]