Teodino de Arrone
| Kardynał biskup | |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci |
7 marca 1186 |
| Kamerling | |
| Okres sprawowania |
ok. 1163 |
| Biskup Porto-Santa Rufina | |
| Okres sprawowania |
1179-1186 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Diakonat |
18 grudnia 1165 |
| Prezbiterat |
19 marca 1166 |
| Nominacja biskupia |
1179 |
| Sakra biskupia |
1179 |
| Kreacja kardynalska |
18 grudnia 1165 |
| Kościół tytularny |
S. Maria in Portico (18 grudnia 1165) |
Teodino (zm. 7 marca 1186) – włoski duchowny katolicki, kardynał. Niekiedy jest mylony z benedyktyńskim opatem Teodino de Scarpa z Monte Cassino (zm. 1167).
Pochodził z Arrone w prowincji Perugia. Na początku lat 60. XII wieku był subdiakonem i niskiej rangi urzędnikiem kurii papieskiej. W latach 1161–1162 przebywał w Hiszpanii i Anglii, gdzie zajmował się m.in. zbieraniem należnych kurii opłat. W 1163 roku w jednym z dokumentów został określony jako papieski kamerling. Rok później towarzyszył kardynałowi Giovanni Conti da Anagni w jego legacji na Węgrzech. W grudniu 1165 roku papież Aleksander III mianował go kardynałem-diakonem S. Maria in Portico, a w marcu 1166 kardynałem–prezbiterem S. Vitale. Jego podpis widnieje na bullach papieskich datowanych między 18 marca 1166 a 9 marca 1186. W latach 1171–1173 wspólnie z kardynałem Alberto di Morra był legatem papieskim we Francji i Anglii w celu udzielenia rozgrzeszenia królowi Henrykowi II z domniemanego udziału w zabójstwie arcybiskupa Tomasza Becketa. W 1177 negocjował warunki tzw. traktatu weneckiego kończącego spór między papieżem Aleksandrem III a cesarzem Fryderykiem I Barbarossą. Uczestniczył w Soborze Laterańskim III. W maju 1179 uzyskał promocję do rangi kardynała-biskupa Porto-Santa Rufina. Uczestniczył w papieskiej elekcji 1181 oraz w papieskiej elekcji 1185. Zmarł w Weronie.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Salvador Miranda: The Cardinals of the Holy Roman Church
- I. S. Robinson: The Papacy 1073-1198. Continuity and Innovation. 1990: Cambridge University Press.
- J. M. Brixius: Die Mitglieder des Kardinalkollegiums von 1130-1181. Berlin: 1912, s. 66 nr 30.