Teodor Piechaczek

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Teodor Piechaczek
Data i miejsce urodzenia

6 listopada 1900
Lipiny

Data i miejsce śmierci

29 sierpnia 1986
Chicago

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wojsko Polskie
Polskie Siły Zbrojne

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Medal Obrony (Wielka Brytania) Medal Wojny 1939–1945 (Wielka Brytania)

Teodor Piechaczek (ur. 6 listopada 1900 w Lipinach, zm. 29 sierpnia 1986 w Chicago) – polski wojskowy, powstaniec śląski.

Uczestnik trzech powstań śląskich. Podczas II wojny światowej 3 września 1939 musiał wracać do okupowanej niemieckiej poczty po dokumenty i broń. Dowodził też harcerzami w walkach obronnych na Górnym Śląsku. Dowiedziawszy się o wydaniu na niego wyroku śmierci uciekł najpierw na Węgry, a później do Francji. Uczestniczył w wykryciu położenia niemieckiego pancernika Bismarck.

Otrzymał m.in.: Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (12 kwietnia 1978)[1], Defence Medal, War Medal 1939–1945.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]