Teresa Żelazny
Teresa Żelazny (ur. 1948) – harcmistrzyni, pierwsza Naczelniczką Harcerek Związku Harcerstwa Polskiego rok założenia 1918, instruktorka Związek Harcerstwa Rzeczypospolitej[1].
Ukończyła Uniwersytet Jagielloński, z wykształcenia psycholog[2]. W okresie PRL działała w Kręgu Instruktorów Harcerskich im. Andrzeja Małkowskiego, a następnie także w Ruchu Harcerskim była instruktorką i zastępcą komendanta w hufcu Kraków-Podgórze[2][3]. W 2017 roku została odznaczona Krzyżem Wolności i Solidarności[3], a w 2023 Medalem Stulecia Odzyskanej Niepodległości[4].
Ma męża Tadeusza oraz dwoje dzieci: Monikę (ur. 1987) i Agnieszkę (ur. 1988).
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Ewa Borkowska-Pastwa, Renata Adrian-Cieślak, Urszula Kret: Starszyzna Związku Harcerstwa Rzeczypospolitej 1989–2022. Warszawa: Wydawnictwo ZHR, 2023, s. 135. ISBN 978-83-87899-32-5.
- ↑ a b Marcin Kapusta, „Niepokorne harcerstwo” w dokumentach SB, „Przegląd Archiwalny Instytutu Pamięci Narodowej”, 3, 2010, s. 265, ISSN 1899-1254.
- ↑ a b ZHR Okręg Małopolski - Odznaczenie dla Druhny Teresy Żelazny [online], www.malopolska.zhr.pl [dostęp 2023-03-28].
- ↑ Adam Paczyna, Odznaczenia dla Instruktorek i Instruktorów ZHR [online], zhr.pl, 30 października 2023 [dostęp 2023-10-31] (pol.).