Tetragnatha pinicola
| Tetragnatha pinicola | |||
| L. Koch, 1870 | |||
 Samica w sieci | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Gromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
Tetragnatha pinicola | ||
| Synonimy | |||
| |||
Tetragnatha pinicola – gatunek pająka z rodziny kwadratnikowatych i podrodziny Tetragnathinae.
Opis
[edytuj | edytuj kod]Samce osiągają od 3,4[1] do 5 mm długości ciała[2][3], zaś długość karapaksu u 10 zmierzonych okazów wynosiła od 1,46 do 1,87 mm, a szerokość od 0,91 do 1,27 mm. Samice osiągają od 4[1] do 6 mm długości ciała[3], zaś długość karapaksu u 4 zmierzonych wynosiła od 1,62 do 1,93 mm, a szerokość od 1,04 do 1,2 mm[1]. Ubarwienie karapaksu samca jest żółtawobrązowe[1][3]. Szczękoczułki są żółtawobrązowe[3] lub brązowawe, u samca ze spiczastą apofizą, dużym zębem głowowym i małym zębem wiodącym. Warga dolna jest szersza niż długa[1]. Sternum jest ciemnobrązowe z trójkątnym lub V-kształtnym znakiem żółtawej barwy[1][3], znacznie węższym niż u kwadratnika trzcinowego[1]. Odnóża są długie, smukłe, żółtawobrązowe[1][3], niekiedy z wąsko przyciemnionymi odsiebnymi częściami członów[3]. Kolejność par odnóży od najdłuższej do najkrótszej przedstawia się następująco: I, II, IV, III[1]. Opistosoma (odwłok) jest wydłużona, z wierzchu srebrzysta, często zielonkawa, z delikatnymi czarnymi liniami podłużnymi i szarawą, porozgałęzianą linią środkową. Boki opistosomy są ciemniejsze, czarno nakrapiane. Spód jej jest szarawobrązowy z czarną, srebrzyście obrzeżoną przepaską oraz srebrzystymi kropkami[1][3].
Samiec ma nogogłaszczki z wolnym paracymbium, pośrodku zaopatrzonym w płatek grzbietowy. Aparat kopulacyjny ma wolny embolus o prostym kształcie oraz konduktor z trzema zakładkami i dziobiastym szpicem na wierzchołku. Samica ma przednie zbiorniki nasienne bulwiaste, boczne zakrzywione, a środkowe małych rozmiarów[1].
Biologia i występowanie
[edytuj | edytuj kod]Pająk palearktyczny, znany z prawie całej Europy[3], w tym z Polski[4]. Dalej na wschód sięga przez Turcję, Kaukaz, Kazachstan i azjatycką Rosję po Koreę, Japonię i Chiny[3][5]. Gatunek nieczęsto spotykany[3].
Zasiedla pobrzeża lasów, zwłaszcza z udziałem sosen. Przebywa na drzewach, krzewach i roślinach zielnych. Nie jest związany z wodą i można go spotkać daleko od niej[1][3][2]. Tam też konstruuje delikatne, koliste sieci łowne o otwartych pępkach, stosunkowo niewielu promieniach, szeroko rozstawionych spiralach i pozbawione nici sygnałowych[1][2]. Osobniki dorosłe są aktywne od kwietnia (na północy Europy od początku czerwca[1]) do sierpnia lub września[3]. Samica umieszcza w kokonie jajowym około 90 jaj[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o S. Almquist. Swedish Araneae, part 1 - families Atypidae to Hahniidae. „Insect Systematics & Evolution, Supplement”. 63, s. 111-116, 2006.
- ↑ a b c M.J. Roberts: Spiders of Britain & Northern Europe. London: HarperCollins, 1995, s. 301-310, seria: Collins Field Guide.
- ↑ a b c d e f g h i j k l m Wolfgang Nentwig, Theo Blick, Daniel Gloor, Ambros Hänggi, Christian Kropf: Tetragnatha pinicola. [w:] Araneae. Spiders of Europe. Version 10.2018 [on-line]. Universität Bern. [dostęp 2018-10-05].
- ↑ Check-list of spiders (Araneae) of Poland. [dostęp 2013-08-23].
- ↑ Tetragnatha. [w:] World Spider Catalogue [on-line]. World Spider Catalog Association, 2018. [dostęp 2018-10-07].