Przejdź do zawartości

Tomasz Rysz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tomasz Rysz
Data i miejsce urodzenia

30 lipca 1976
Sanok

Obywatelstwo

Polska

Wzrost

179 cm

Pozycja

napastnik (środkowy)

Uchwyt

lewy

Tomasz Rysz (ur. 30 lipca 1976 w Sanoku) – polski hokeista, reprezentant Polski.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Początkowo trenował piłkę nożną w Stali Sanok w kategorii trampkarzy. Później podjął się uprawiania hokeja na lodzie w sekcji tego klubu, działającej do 1991 i został jej wychowankiem. Przed edycją II ligi 1991/1992 mając 15 lat został włączony do składu seniorskiej drużyny kontynuatora Stali, zespołu STS Sanok, który w tym sezonie wywalczył awans do I ligi I ligi[3]. Od 1994 był uczniem i zawodnikiem NLO SMS PZHL Sosnowiec (przekazany do historycznie pierwszego rocznika jako jedyny zawodnik z STS)[4], którego został absolwentem w 1996[5]. W sezonie I ligi 1992/1993 w wieku 16 lat zdobył gola w meczu STS przeciw aktualnemu wicemistrzowi Polski, drużynie Naprzodu Janów (wynik 5:2)[6]. W latach 90. był zawodnikiem SMS PZHL Sosnowiec oraz macierzystego STS Sanok. W 2000 wyjechał do USA. Podpisał kontrakt z klubem Rockford IceHogs występującym wówczas w rozgrywkach United Hockey League i był krótkotrwale zawodnikiem tej drużyny. Po stracie miejsca w składzie tej drużyny pojawiła się szansa powrotu Rysza do składu SKH Sanok[7].

Został reprezentantem juniorskich kadr Polski: do lat 18[8][9] (wystąpił na turnieju mistrzostw Europy juniorów w 1994), do lat 20 (wystąpił na turniejach mistrzostw świata juniorów Grupy B w 1994, 1995, 1996). Uczestniczył w turnieju hokejowym na Zimowej Uniwersjadzie 1997. Został także kadrowiczem reprezentacji Polski seniorów, w barwach której rozegrał osiem meczów i zdobył dwa gole.

W wieku 24 lat zakończył karierę. Zamieszkał na stałe w Stanach Zjednoczonych. Po zakończeniu czynnej kariery zawodniczej podjął występy w amatorskiej drużynie polonijnej w Stanach Zjednoczonych wspólnie z innymi byłymi polskimi hokeistami[10][11].

Osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]
Indywidualne
  • Trzecie miejsce w plebiscycie na najpopularniejszego sportowca Sanoka za rok 1997[12][13]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Czupurne Orlęta. „Trybuna Śląska”, s. 8, Nr 234 z 7-8 października 1995. 
  2. Kto zapłacił sędziom?. „Trybuna Śląska”, s. 8, Nr 252 z 28-29 października 1995. 
  3. Tadeusz Szylar. Ratownicy sanockiego hokeja. „Nowiny”, s. 5, Nr 197 z 10 października 1991. 
  4. Tadeusz Szylar. Sport. Rusza „hokejowy uniwersytet”. „Nowiny”. Nr 120, s. 2, 23 czerwca 1994. 
  5. Absolwenci NLO SMS PZHL Sosnowiec. pzhl.org.pl. [dostęp 2016-01-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-01-27)].
  6. Roman Rybicki. Sport. Sanok hokejową twierdzą. STS – Naprzód Janów 5:2. „Nowiny”, s. 8, Nr 246 z 16 grudnia 1992. 
  7. Piotr Wacławski. „Wacha w Sanoku”. „Tygodnik Sanocki”. Nr 44 (469), s. 14, 3 listopada 2000. 
  8. Sanocki sport w 1993 roku. „Tygodnik Sanocki”, s. 11, Nr 1 (113) z 7 stycznia 1994. 
  9. Józef Ząbkiewicz. Juniorzy w kadrze. „Tygodnik Sanocki”, s. 10, Nr 3 (115) z 21 stycznia 1994. 
  10. Sebastian Królicki: Łezka się w oku kręci. hokej.net, 2008-07-26. [dostęp 2016-01-22].
  11. Sebastian Królicki: Tomasz Rysz: Związek „rozpuścił” szkółkę. hokej.net, 2013-11-03. [dostęp 2016-01-22].
  12. Bartosz Błażewicz. Finał IV Plebiscytu „Dziesiątka '97”. Powrót „Dymka”. „Tygodnik Sanocki”. Nr 10 (330), s. 1, 6, 6 marca 1998. 
  13. Zbigniew Osenkowski, Kalendarium sanockie 1995-2000, Rocznik Sanocki Tom VIII – Rok 2001, Sanok 2001, s. 345.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]