Mistrzostwa świata juniorów w hokeju na lodzie
Mistrzostwa świata U-20 w hokeju na lodzie – turniej hokeja na lodzie w kategorii juniorów do lat 20, organizowany przez IIHF na przełomie roku[1] tj. w grudniu i w styczniu, która ma na celu wyłonić najlepszą drużynę świata w kategorii do lat dwudziestu. Inną nazwą tych rozgrywek jest Mistrzostwa świata Juniorów w hokeju na lodzie.
W głównym turnieju rozgrywanym tuż po świętach Bożego Narodzenia uczestniczy dziesięć drużyn podzielonych na dwie pięciodrużynowe grupy z których trzy czołowe awansują do drugiej rundy, a dwie najgorsze walczą o utrzymanie w elicie w czterodrużynowej grupie jak to ma miejsce w Mistrzostwach Świata seniorów.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Turniej po raz pierwszy został rozegrany w 1977 w Czechosłowacji. Mecze rozgrywane były na dwóch lodowiskach. W Zwoleniu i Bańskiej Bystrzycy wystartowało osiem drużyn (w tym Polska). Historycznym pierwszym zwycięzcą została ekipa ZSRR, która zwyciężyła we wszystkich siedmiu spotkaniach. Polacy zdobyli tylko jeden punkt remisując z USA 2:2 i spadli do grupy B mistrzostw.
Dominacja drużyny Związku Radzieckiego trwała aż do rozpadu państwa w 1991 roku. W rozegranych do tego momentu 15 imprezach tylko dwa razy radzieccy hokeiści znaleźli się poza podium, a osiem razy zdobyli złoty medal.
Po zniknięciu Związku Radzieckiego z mapy świata nastąpiła dominacja drugiego potentata hokeja, czyli Kanady. W kolejnych 16 edycjach zawodnicy „klonowego liścia” tylko raz nie stanęli na podium, dzięki czemu stała się najbardziej utytułowaną reprezentacją tego turnieju.
W mistrzostwach świata biorą udział najlepsi zawodnicy danych państw, często mających już za sobą wybór w drafcie NHL. Turniej służy także do wykreowania przyszłych gwiazd hokeja na lodzie, jak np. Wayne Gretzky, Michael Nylander czy Peter Forsberg.
Edycje[edytuj | edytuj kod]
Rok | Miasta gospodarze | ![]() |
![]() |
![]() |
---|---|---|---|---|
1977 | ![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
1978 | ![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
1979 | ![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
1980 | ![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
1981 | ![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
1982 | ![]() ![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
1983 | ![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
1984 | ![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
1985 | ![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
1986 | ![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
1987 | ![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
1988 | ![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
1989 | ![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
1990 | ![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
1991 | ![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
1992 | ![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
1993 | ![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
1994 | ![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
1995 | ![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
1996 | ![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
1997 | ![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
1998 | ![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
1999 | ![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
2000 | ![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
2001 | ![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
2002 | ![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
2003 | ![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
2004 | ![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
2005 | ![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
2006 | ![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
2007 | ![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
2008 | ![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
2009 | ![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
2010 | ![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
2011 | ![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
2012 | ![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
2013 | ![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
2014 | ![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
2015 | ![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
2016 | ![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
2017 | ![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
2018 | ![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
2019 | ![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
2020 | ![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
2021 | ![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
2022 | ![]() |
|||
2023 | ![]() |
|||
2024 | ![]() |
|||
2025 | ![]() |
Najlepiej punktujący[edytuj | edytuj kod]
Lista najlepiej punktujących zawodników w każdej edycji Mistrzostw:
Rekordy[edytuj | edytuj kod]
- Najwięcej medali Mistrzostw Świata Juniorów ma na koncie Kanada, która zdobyła ich 28 z czego 15 z najcenniejszego kruszcu.
- Polacy siedmiokrotnie uczestniczyli w najważniejszych zawodach, a było to w latach: 1977, 1979, 1985, 1987, 1988, 1990 i 1997.
- Najwięcej bramek (25) oglądali widzowie meczu Czechosłowacja - Austria w 1981 roku. Wtedy to nasi południowi sąsiedzi rozgromili Austriaków 21:4. W tym samym meczu najwięcej bramek strzeliła jedna reprezentacja.
- Najwięcej punktów w klasyfikacji kanadyjskiej w historii ma Szwed Peter Forsberg, który w dwóch edycjach zdobył 42 punkty (10 bramek + 32 asyst)
- Najwięcej meczów rozegrali Jochen Hecht z Niemiec oraz Björn Christen ze Szwajcarii - 26.
- Najdłużej czyste konto na bramce miał Szwed Pelle Lindbergh, który nie wpuścił do bramki krążka przez 1000 minut.
- Najwięcej bramek w historii mistrzostw zdobył Rosjanin Pawieł Bure. Trafił do bramki rywali 27 razy.
- Najwięcej asyst zaliczył Szwed Peter Forsberg, którego 32 podania znalazły drogę do bramki.
- Najwięcej minut na ławce kar (109) siedział Rosjanin Aleksandr Switow.
- Najwięcej punktów klasyfikacji kanadyjskiej (31) w jednym turnieju zdobył Szwed Peter Forsberg. Wydarzenie to miało miejsce podczas mistrzostw w Szwecji w 1993 roku.
- Najwięcej goli w jednym turnieju (13) zdobył Markus Näslund. Wydarzenie to miało miejsce podczas mistrzostw w Szwecji w 1993 roku.
- Najwięcej minut (68) na ławce kar podczas jednego turnieju „osiągnął” Czech Petr Čajánek podczas mistrzostw w 1995 roku w Kanadzie.
- Najwięcej obronionych rzutów karnych w historii mistrzostw ma na koncie Słowak Jaroslav Halák, który obronił 4 strzały. Natomiast najwięcej obronionych w czasie jednego turnieju Kanadyjczyk Justin Pogge.
- Najwięcej widzów oglądało mecz finałowy mistrzostw świata w 2009 roku. Wtedy to na meczu Kanada - Szwecja było 20 380 osób[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Niższe „ligi” mistrzostw organizowane są tylko w grudniu
- ↑ Z powodu bójki podczas meczu Kanada - ZSRR zdyskwalifikowano obydwie drużyny, przy czym Kanada miała szanse na zdobycie mistrzostwa.
- ↑ Adam Steiss: World Juniors cancelled. iihf.com, 2021-12-29. [dostęp 2022-01-02]. (ang.).
- ↑ O meczu finałowym