Torpedowce typu Narhvalen

Torpedowce typu *Narhvalen*
	; „Narhvalen” w Kopenhadze
Kraj budowy	Wielka Brytania
Użytkownicy	Kongelige Danske Marine
Stocznia	John I. Thornycroft & Company(inne języki), Chiswick
Wejście do służby	1888
Wycofanie	1919
Zbudowane okręty	2
	Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	normalna: 94 tony; pełna: 111 t
Długość	41,12 m
Szerokość	4,21 m
Zanurzenie	2,17 m
Napęd	1 maszyna parowa; 2 kotły lokomotywowe; moc 1200 KM, 1 śruba
Prędkość	18,5 węzła
Załoga	20
Uzbrojenie	2 rewolwerowe działka kal. 37 mm L/17 (2 x V); 4 wt kal. 381 mm (2 x I, 1 x II)

Torpedowce typu Narhvalen – duńskie torpedowce z lat 80. XIX wieku. W 1888 roku w brytyjskiej stoczni John I. Thornycroft & Company(inne języki) w Chiswick zbudowano dwa okręty tego typu. Jednostki weszły w skład Kongelige Danske Marine jesienią 1888 roku, a z listy floty skreślono je w 1919 roku.

Projekt i budowa

Torpedowce 1. klasy(inne języki) typu Narhvalen zostały zaprojektowane na duńskie zamówienie i zbudowane w brytyjskiej stoczni John I. Thornycroft & Company(inne języki) w Chiswick^[1]. Stępki obu okrętów położono w 1888 roku (numery stoczniowe 253–254) i w tym samym roku zostały zwodowane^[1]^[2].

Okręt	Stocznia	Początek budowy	Wodowanie	Wejście do służby	Los
„Narhvalen”	Thornycroft	1888	1888	wrzesień 1888	wycofany 1919
„Havhesten”	Thornycroft	1888	1888	listopad 1888	wycofany 1919

Dane taktyczno–techniczne

Okręty były torpedowcami o długości całkowitej 41,12 metra, szerokości całkowitej 4,21 metra i zanurzeniu 2,17 metra^[1]^[2]. Wyporność normalna wynosiła 94 tony, zaś pełna 111 ton^[2]^[3]^[a]. Okręty napędzane były przez pionową maszynę parową o mocy 1200 KM, do której parę dostarczały dwa kotły lokomotywowe^[1]^[2]. Maksymalna prędkość napędzanychjedną śrubą jednostek wynosiła 18,5 węzła^[1]^[2]^[b]. Okręty zabierały zapas 15 ton węgla^[3].

Uzbrojenie artyleryjskie jednostek składało się z dwóch pojedynczych rewolwerowych działek kalibru 37 mm L/17 M1875^[1]^[2]. Okręty wyposażone były w dwie dziobowe wyrzutnie torped kal. 381 mm oraz podwójny aparat torpedowy tego samego kalibru^[1]^[2].

Załoga pojedynczego okrętu składała się z 20 oficerów, podoficerów i marynarzy^[1]^[3].

Służba

„Narhvalen” i „Havhesten” zostały przyjęte do służby w Kongelige Danske Marine jesienią 1888 roku^[1]. W 1916 roku oznaczenie okrętów zmieniono na T5 i T4^[1]. Jednostki zostały wycofane ze służby w 1919 roku^[1]^[c].

Uwagi

↑ Gardiner i Gray 1985 ↓, s. 352 podaje, że wyporność okrętów wynosiła 115 ton.
↑ Brassey 1894 ↓, s. 345 podaje, że okręty osiągały prędkość 22,8 węzła.
↑ Gogin 2021 ↓ podaje, że „Narhvalen” zakończył służbę w 1918 roku.

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l Gogin 2021 ↓.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h Chesneau i Kolesnik 1979 ↓, s. 367.
↑ ^a ^b ^c Brassey 1894 ↓, s. 345.

Bibliografia

The Naval Annual, 1894. T.A. Brassey (red.). Portsmouth: J. Griffin and Co., 1894. (ang.).
Roger Chesneau, Eugene Kolesnik: Conway’s All The World’s Fighting Ships 1860-1905. London: Conway Maritime Press, 1979. ISBN 978-0-85177-133-5. (ang.).
Robert Gardiner, Randal Gray: Conway’s All the World’s Fighting Ships 1906–1921. London: Conway Maritime Press, 1985. ISBN 0-85177-245-5. (ang.).
Ivan Gogin: NARHVALEN 1st class torpedo boats (1888). Navypedia. [dostęp 2021-02-22]. (ang.).

[4] Gardiner i Gray 1985 ↓, s. 352 podaje, że wyporność okrętów wynosiła 115 ton.

[5] Brassey 1894 ↓, s. 345 podaje, że okręty osiągały prędkość 22,8 węzła.

[6] Gogin 2021 ↓ podaje, że „Narhvalen” zakończył służbę w 1918 roku.

[CITEREFGogin2021-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l Gogin 2021 ↓.

[CITEREFChesneauKolesnik1979367-2] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h Chesneau i Kolesnik 1979 ↓, s. 367.

[CITEREFBrassey1894345-3] Brassey 1894 ↓, s. 345.

[1]

[2]

[3]

[a]

[b]

[c]